Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. II GSK 386/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Robotowska Sędziowie Tadeusz Cysek (spr.) NSA Urszula Raczkiewicz Protokolant Ewa Czajkowska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 maja 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 543/07 w sprawie ze skargi T. G. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych na rzecz T. G. 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych z tytułu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 29 maja 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 543/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę T. G. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] utrzymującą w mocy uchwałę nr [...] Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w T. z dnia [...] grudnia 2006 r. odmawiającą uwzględnienia wniosku T. G. o wpis na listę radców prawnych.

Sąd I instancji orzekał w następująco przedstawionym stanie sprawy.

T. G. odbył aplikację prokuratorską zakończoną zdaniem egzaminu prokuratorskiego w dniu [...] października 2005 r. Od dnia [...] czerwca 2006 r. pracuje na stanowisku asystenta sędziego w Sądzie Rejonowym w T.

Uzasadniając odmowę wpisu organ samorządu radcowskiego I instancji podniósł, iż wnioskodawca nie posiada właściwego profilowanego przygotowania zawodowego do wykonywania zawodu radcy prawnego. Z racji braku wykonywania zadań objętych obsługą prawną nie ma też należytego praktycznego doświadczenia prawniczego. W efekcie nie daje zatem rękojmi należytego wykonywania zawodu radcy prawnego.

Odwołując się od omawianej uchwały, T G zarzucił jej naruszenie art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.); powoływanej dalej jako ustawa o radcach prawnych. Przepis ten bowiem, z woli ustawodawcy, daje osobom, które ukończyły aplikację prokuratorską i zdały egzamin prokuratorski uprawnienie do uzyskania wpisu na listę radców prawnych.