Wyrok NSA z dnia 22 maja 2019 r., sygn. II GSK 1903/17

Zawody prawnicze

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Izby Notarialnej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1035/16 w sprawie ze skargi Izby Notarialnej we Wrocławiu na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Izby Notarialnej we Wrocławiu na rzecz Ministra Sprawiedliwości 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2016r., sygn. akt VI SA/Wa 1035/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Izby Notarialnej we Wrocławiu na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2016r. w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii.

II.

W dniu [...] kwietnia 2015r. G. B. złożył wniosek o powołanie na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby kancelarii notarialnej w N., a Rada Notarialna we Wrocławiu uchwałą z dnia [...] lipca 2015r. i z dnia [...] października 2015r. negatywnie zaopiniowała ten wniosek zarówno co do osoby, jak i siedziby kancelarii, powołując, że wnioskodawca jest osobą słabowidzącą obuocznie, a w N. brak jest uzasadnienia dla uruchomienia kolejnej kancelarii, gdyż zapotrzebowanie na usługi notarialne jest w pełni zaspokojone.

Minister Sprawiedliwości, podejmując w pierwszej instancji decyzję z dnia [...] grudnia 2015r. o powołaniu G. B. na stanowisko notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii notarialnej w N., podkreślił, że ustawa z dnia 14 lutego 1991r. - Prawo o notariacie (t.j.: Dz.U. z 2014r. poz. 164), zwana pr.n., nie przewiduje regulacji pozwalającej stosować choćby odpowiednio, przy ocenie zdolności kandydata na notariusza do wykonywania tego zawodu, art. 16 § 1 pkt 2 pr.n. Przepis ten dotyczy wyłącznie odwołania ze stanowiska notariusza i ma charakter wyjątkowy, jego analogiczne zastosowanie w przypadku postępowania o powołanie na stanowisko notariusza nie jest zatem możliwe. W art. 16 § 1 pkt 2 pr.n. mowa jest jedynie o "zaleceniu" rady właściwej izby notarialnej w sprawie poddania się ocenie niezdolności do pracy. Przepis nie przewiduje natomiast możliwości skierowania na badanie i uzyskania orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Rada właściwej izby notarialnej, podobnie jak Minister Sprawiedliwości, jako organy nadzoru, nie są uprawnione do kierowania notariuszy na badania przez lekarza orzecznika ZUS. Nie łączy ich z notariuszami stosunek podległości mogący uzasadniać wydanie takiego skierowania. Tym bardziej nie jest on uprawniony do skierowania na takie badanie osobę, która nie jest jeszcze notariuszem.