Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2007 r., sygn. I OSK 927/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Małgorzata Jaśkowska Sędziowie NSA Janina Antosiewicz (spr.) Anna Łuczaj Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 kwietnia 2006 r. sygn. akt SA/Sz 701/03 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie bezzwrotnego specjalnego zasiłku celowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. przyznaje adwokatowi E. U. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 146,40 zł (sto czterdzieści sześć złotych czterdzieści groszy) w tym zawierającą stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę J. K. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], utrzymujące w mocy decyzje Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] (nr [...] i [...]), przyznające J. K. zasiłki celowe specjalne odpowiednio w kwocie 30 zł na zakup artykułów żywnościowych i 40 zł na częściowe pokrycie kosztów leku i spłatę zadłużenia czynszu mieszkalnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył motywy decyzji organu I instancji, powołujące się na trudną sytuację materialną J. K., wywołane niepełnosprawnością oraz długotrwałą chorobą. Strona osiąga wprawdzie dochód w kwocie 569,90 zł (na który składa się renta i dodatek mieszkaniowy), przekraczający kryterium dochodowe, wynoszące 461 zł, lecz organ uznał jej sytuację za szczególnie uzasadniony przypadek, uzasadniający przyznanie pomocy.

Organ stwierdził także, że z uwagi na uzupełniający i wspomagający charakter świadczeń przyznana pomoc nie zaspakaja wszystkich potrzeb w pełnym zakresie i w pełnej wysokości, bowiem Ośrodek dysponuje ograniczonymi środkami.

W odwołaniu od decyzji Dyrektora MOPS nr [...] J. K. zarzucił, iż łączenie świadczenia przyznanego na dwa różne cele, tj. zakup leków i częściowe pokrycie zadłużenia w jednej decyzji jest niewłaściwe, ponieważ strona nie wie ile może wydać na leki, a ile na spłatę zadłużenia. Ponadto zdaniem strony zarówno zadłużenie czynszowe jak i dodatek mieszkaniowy powinny być odliczone od dochodu.