Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. II OSK 760/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Małgorzata Stahl Sędziowie NSA Elżbieta Stebnicka Henryk Ożóg ( spr.) Protokolant Joanna Szcześniak po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1925/04 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] września 2004 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 września 2004 r., Nr HPN.6201-29/04 Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Warszawie, po rozpatrzeniu odwołania A. S., utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] sierpnia 2004 r., Nr [...] o odmowie stwierdzenia u H. S. choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem, rozedmy płuc pochodzenia zawodowego, przewlekłego zapalenia gardła i krtani, przewlekłego zatrucia ołowiem.

Decyzja ta została wydana w następującym stanie faktycznym.

Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Warszawie decyzją z dnia [...] stycznia 2002 r. Nr [...] utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] marca 2001 r., Nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia u H. S. choroby zawodowej. W uzasadnieniu organ wskazał, że był on na przestrzeni lat 1955-1998 zatrudniony na stanowiskach: hutnik szkła, hutnik dmuchacz szkła, w tym szkła kryształowego i formowacz szkła w czterech hutach i siedmiu wytwórniach zajmujących się wytwarzaniem i szlifowaniem wyrobów ze szkła. Ostatnim jego pracodawcą był C. sp. z o. o. Huta Szkieł w Ł. H. S. wykonywał pracę w narażeniu na zapylenie, wzmożony wysiłek oddechowy, hałas i gorący mikroklimat. W przypadku formowania szkła występowała ekspozycja na związki ołowiu. Pomimo powyższego narażenia dwie uprawnione do orzekania w zakresie chorób zawodowych jednostki służby zdrowia nie potwierdziły zawodowej etiologii rozpoznawanych schorzeń.