Wyrok NSA z dnia 3 padziernika 2006 r., sygn. II OSK 196/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Barbara Gorczycka-Muszyńska Sędziowie Maria Czapska-Górnikiewicz Jerzy Stankowski (spr) Protokolant Maria Połowniak po rozpoznaniu w dniu 3 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 listopada 2005 r. sygn. akt II SA/Łd 934/05 w sprawie ze skargi R. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] lipca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Rozpatrując wniosek R. Ł. z dnia 10 maja 2005 r. Prezydent Miasta Ł. decyzją z Nr [...] z dnia [...] czerwca 2005 r. odmówił wydania decyzji w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie pawilonu handlowego wraz z utwardzeniem nawierzchni dla poszerzenia wjazdu , wydzielenia stanowisk parkingowych dla pracowników i klientów oraz budowy zbiornika na nieczystości ciekłe w Ł. przy ul. P., b działka nr [...]. Organ I instancji wskazał, iż planowane zamierzenie inwestycyjne jest niezgodne z ustaleniami nowej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. , gdyż projektowana inwestycja nie stanowi kontynuacji głównej funkcji działek otaczających oraz nie spełnia pozostałych parametrów zabudowy zgodnych z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, w szczególności z uwagi na znaczną jej intensywność. Ponadto istniejące oraz projektowane uzbrojenie terenu jest niewystarczające dla planowanej inwestycji, gdyż nie obejmuje instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej, co jest wymagane w przypadku pawilonu handlowego .

R. Ł. w odwołaniu od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie i wydanie rozstrzygnięcia umożliwiającego realizację zamierzenia inwestycyjnego wskazał, że kieruje nim chęć stworzenia na własnych działkach warsztatów pracy dla swoich dzieci i dorosłych wnuków, aby nie musiały prowadzić działalności gospodarczej w wynajmowanych lokalach. Odwołujący się wskazał na fakt, że "są dwa jednopiętrowe budynki przy tej samej drodze publicznej przy ul. P. - budynki mieszkalne budowane w 1937r. R. Ł. zakwestionował ustalenia organu I instancji w przedmiocie intensywności zabudowy wraz ze stwierdzeniem o niedostatecznym uzbrojeniu terenu, w szczególności dotyczącego instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej. Zdaniem odwołującego się własna studnia oraz zbiornik na nieczystości ciekłe wystarczyłyby do czasu budowy kanalizacji miejskiej.