Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2006 r., sygn. OSK 1942/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, Sędziowie NSA Barbara Adamiak, Małgorzata Jaśkowska (spr.), Protokolant Anna Wieczorek, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2004r., sygn. akt 6 II SA 3069/03 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2003r., nr [...] w przedmiocie uregulowania własności nieruchomości rolnych 1. prostuje datę zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w ten sposób, że w miejsce daty wydania wyroku " 31 sierpnia 2003r." wpisuje datę "31 sierpnia 2004r." 2. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 12 lipca 2002 r. M. S. wystąpiła do Wojewody Małopolskiego o stwierdzenie, że decyzja administracyjna Naczelnika Miasta i Gminy w S. (akt własności ziemi) z dnia [...] grudnia 1977 r. nr [...], regulująca na rzecz M. W. prawo własności działki położonej w K. gm. S. wydana została z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu wniosku podniosła, że M. W., na rzecz której stwierdzono nabycie nieruchomości z mocy prawa objęła ją w posiadanie samoistne na podstawie nieformalnej umowy darowizny podpisanej ze swoją matką J. W. w 1968r i od tego czasu ją użytkuje. Tymczasem z księgi wieczystej KW [...] prowadzonej dla tej nieruchomości przez Sąd Rejonowy w M. wynika, że w 1968 r. właścicielem darowanej nieruchomości była M. z K. I.. Zatem M. W. objęła w posiadanie nieruchomość w złej wierze zaledwie na trzy lata przed wejściem w życie ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (dalej ustawa, Dz. U. Nr 27, poz. 250 ze zm.). Stosownie zaś do art. 1 ust. 2 ustawy właścicielami nieruchomości z mocy prawa stawali się rolnicy, którzy od dnia wejścia w życie ustawy posiadali nieruchomości jako samoistni posiadacze nieprzerwanie od lat pięciu, jeżeli jednak uzyskali posiadanie w złej wierze nabycie następowało, gdy posiadanie trwało co najmniej lat dziesięć. Stąd zdaniem M. S., M. W. nie mogła nabyć nieruchomości z mocy prawa, a organ wydał decyzję z naruszeniem prawa.