Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2006 r., sygn. II OSK 349/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.) Sędziowie Andrzej Gliniecki Zygmunt Niewiadomski Protokolant Joanna Gołębiewska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2005r. sygn. akt IV SA/Wa 1842/05 w sprawie ze skargi H. i Z. Ł. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 16 czerwca 2005r. nr LV/1415/2005 w przedmiocie zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie 2. odstępuje od zasadzenia kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
II OSK 349/06 U z a s a d n i e n i e
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 grudnia 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 1842/05 po rozpoznaniu skargi H. i Z. Ł. na uchwałę Rady miasta Stołecznego Warszawy z dnia 16 czerwca 2005 r. Nr LV/1415/2005 w przedmiocie zarzutu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego zmiany przebiegu ulicy wał Miedzeszyński na odcinku od ul. Cyklamenów do południowej granicy gminy - stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, iż do wyłożonego do publicznego wglądu projektu przedmiotowego planu zagospodarowania przestrzennego zarzut wnieśli H. i Z. Ł., który został odrzucony uchwałą nr 673/LVIII/2002 z dnia 26 lipca 2002 r. W wyniku skargi na tą uchwałę Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 maja 2003 r. sygn. akt IV SA 3814/02 stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały podając jako przyczynę "m. in. ujawnione naruszenie przepisu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1993 r. o zagospodarowaniu przestrzennym" /Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm./, w wyniku którego skarżący zostali pozbawieni możliwości rzeczywistego skorzystania z gwarantowanej im ustawowo ochrony interesów prawnych, bowiem organ gminy skorzystał z przysługującej mu kompetencji do odrzucenia zarzutu w sposób niezgodny z wymaganiami obowiązującego prawa.