Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2006 r., sygn. II OSK 1447/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maria Rzążewska Sędzia NSA Krystyna Borkowska Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. i G. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 475/04 w sprawie ze skargi G. i G. T., J. i P. F., Prokuratora Okręgowego w Opolu na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2004 r. Znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej plan realizacyjny oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 maja 2005 r., sygn. akt VII SA/Wa 475/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi G. i G. T., J. i P. F. oraz Prokuratora Okręgowego w Opolu na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2004 r., w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej plan realizacyjny.

Kontrolowaną w administracyjnym postępowaniu nadzwyczajnym decyzją z dnia 28 kwietnia 1992 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w O. zatwierdził na rzecz Zakładu Energetycznego O. S.A. plan realizacyjny obejmujący budowę linii elektroenergetycznej 400 kV D. -W. - do granicy woj. opolskiego wraz ze strefą ochronną dla tej linii, na terenach położonych w gm. D.., K., D., P., K., W., R., P., C., S.

Decyzją z dnia 30 maja 2001 r. Wojewoda Opolski stwierdził nieważność powyższej decyzji stwierdzając, iż decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości miejscowej oraz z rażącym naruszeniem prawa poprzez sprzeczność z wyraźnym i nie budzącym wątpliwości przepisem art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane. Stosując prawidłowo ten przepis, organ powinien był, w ocenie wojewody, odmówić zatwierdzenia planu realizacyjnego, jeżeli zamierzone rozwiązania naruszały m.in. art. 3 powołanej ustawy. Naruszenie przepisów o właściwości polegało natomiast ma tym, że kompetencja Urzędu Rejonowego w O. obejmuje gminy: D., D., K., P., K. i S., natomiast dla gmin: W., R., P. i C. właściwy był Urząd Gminy w K. W tej sytuacji Kierownik Urzędu Rejonowego w O. naruszył przepisy o właściwości w części decyzji dotyczącej obszarów gmin będących w terytorialnym zasięgu działania Urzędu Rejonowego w K.