Wyrok NSA z dnia 3 marca 2006 r., sygn. I OSK 1008/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka (spr.), Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski, Marek Stojanowski, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2005 r. sygn. akt IV SA/Wr 876/04 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia przedemerytalnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. K. pełnomocnika z urzędu kwotę 219,60 zł (dwieście dziewiętnaście złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją Starosty Powiatu [...] z dnia [...], nr [...] odmówiono B. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W dniu [...] Wojewoda Dolnośląski utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, że skarżący nie spełnił wszystkich przesłanek warunkujących przyznanie świadczenia przedemerytalnego, które zdaniem organu muszą być spełnione łącznie. Ponadto wskazał, że w dniu pierwszej rejestracji w urzędzie pracy skarżący miał 57 lat i legitymował się okresem uprawniającym do emerytury wynoszącym 37 lat 1 miesiąc i 29 dni. Organ odwoławczy zauważył jednak, że gdyby skarżący udokumentował 40 letni okres uprawniający do emerytury i tak nie spełniłby wymogu dotyczącego rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20a ustawy - o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, przyczyny dotyczące zakładu pracy oznaczają rozwiązanie stosunku pracy z powodu upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych, a także wygaśnięcie stosunku pracy z powodu śmierci pracodawcy lub gdy przepisy ustawy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy w przypadku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i nie zaproponowanie przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy. Jak wywodzi organ odwoławczy skarżący podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie był więc osobą zatrudnioną w ramach umowy o pracę. Ustanie prowadzenia działalności gospodarczej nastąpiło z chwilą jej wyrejestrowania, a nie z powodów podanych we wskazanej wyżej ustawie. Art. 37k ustawy - o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu tylko w jednym przypadku przewiduje możliwość przyznania świadczenia przedemerytalnego bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, tj. jeśli w przypadku mężczyzny ukończyło on 63 lata i posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący ci najmniej 25 lat. W niniejszej sprawie skarżący nie spełnia wymogu minimalnego wieku warunkującego przyznanie świadczenia.