Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2005 r., sygn. OSK 1795/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz ( spr. ), Andrzej Gliniecki, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 31 sierpnia 2004 r. sygn. akt SA/Rz 1344/02 w sprawie ze skargi Marii K. na decyzję Wojewody P. z dnia 21 maja 2002 r. (...) w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2004 r., SA/Rz 1344/02 uwzględniając skargę Marii K. uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody P. i utrzymaną przez niego w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia 7 stycznia 2002 r., odmawiającą przyznania skarżącej świadczenia przedemerytalnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył ustalenia i rozstrzygnięcia organów, które odmawiając świadczenia powoływały się na obowiązujące po dniu 1 stycznia 2002 r. przepisy.

Maria K., pobierająca zasiłek przedemerytalny, a ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne nie może uzyskać tego ostatniego, gdyż obowiązujący od dnia 1 stycznia 2002 r., zmieniony art. 37l ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu nie daje podstaw do zmiany na świadczenie bardziej korzystne dla bezrobotnych spełniających określone warunki przewidziane w noweli do ustawy o zatrudnieniu z dnia 17 grudnia 2001 r. /Dz.U. nr 154 poz. 1793/. Brzmienie nowego prawa pozwala przyznać określone uprawnienie tylko na podstawie przesłanek spełnianych przez zainteresowanego w dniu rejestracji w urzędzie pracy. Późniejsze spełnienie warunków do nabycia ustawą określonych uprawnień po 1 stycznia 2002 r. nie ma znaczenia.

Uwzględniając skargę Marii K., Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż zaskarżona decyzja narusza przepisy prawa materialnego, a naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy. Sąd nie podzielił argumentacji organu jako sprzecznej z literalnym brzmieniem art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. oraz regułami intertemporalnymi określającymi zakres i moc obowiązującą przepisów zmienianych ustawą nowelizującą i przepisów nowelizacyjnych.