Postanowienie NSA z dnia 20 czerwca 2006 r., sygn. I OSK 710/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. Sp. z o. o. z siedzibą w [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 stycznia 2006 r., sygn. akt IV SA/GI 647/05 odrzucającego skargę K. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na pismo Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy postanawia oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2006 r., sygn. akt IV SA/GI 647/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę K. Sp. z.o.o. z siedzibą w [...] na pismo Państwowej Inspekcji Pracy -Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy. W uzasadnieniu WSA podał, iż przedmiotem skargi jest pismo Zastępcy Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] nr [...] podtrzymujące stanowisko Starszego Inspektora Pracy Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego Inspektoratu Pracy w Katowicach zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia [...] nr [...], wydanym na podstawie art. 9 pkt 5 w związku z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jednolity: Dz. U. Z 2001 r. Nr 124, poz. 1362 z późn. zrn.). Przedmiotowe wystąpienie dotyczy, jak podniósł Sąd, naruszeń prawa pracy związanych z systemem ewidencjonowania czasu pracy pracowników ochrony mienia oraz ich wynagrodzenia. WSA wskazał, iż zgodnie z art. 9 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy jednym z uprawnień organów Państwowej Inspekcji Pracy w razie stwierdzenia naruszenia przepisów prawa pracy jest skierowanie wystąpienia. Art. 9 pkt 5 tejże ustawy stanowi dalej, iż w razie stwierdzenia innych naruszeń niż wymienione w jego pkt 1 - 4, do pracodawcy lub organu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 należy usunięcie stwierdzonych naruszeń, a także w razie potrzeby o wyciągnięcie konsekwencji w stosunku do winnych. Zgodnie natomiast z art. 3 § 2 i § 3 oraz art. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jak dalej wskazał Sąd, kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym, zabezpieczającym, inne akty wymienione w pkt 4 -7 tego przepisu oraz bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1- 4 art. 3 § 2 ustawy p.p.s.a. Sąd uznał, iż wbrew twierdzeniom skarżącej wystąpienie o jakim mowa w art. 9 pkt 5 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, nie stanowi formy działania inspektora pracy przybierającego postać decyzji administracyjnej. Nie można również uznać pokontrolnego wystąpienia Starszego Inspektora Pracy Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego inspektoratu Pracy w Katowicach za inne niż określone w pkt 1 - 3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Albowiem pomimo, iż w przedmiotowej sprawie wystąpienie zawiera zobowiązanie do usunięcia określonych w nim naruszeń prawa pracy, a także zawiera pouczenie o treści 21 d ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz inne elementy, które przemawiałyby za uznaniem dopuszczalności wniesienia skargi do sądu to jednak podnieść trzeba, iż wskazany w tymże wystąpieniu obowiązek nie rodzi dla jego adresata żadnych negatywnych skutków w przypadku jego niewykonania, co potwierdzają regulacje ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz art. 281 - 291 Kodeksu Pracy. Ponadto Sąd zwrócił uwagę na charakter prawny stwierdzonych przez inspektora pracy naruszeń prawa pracy, jako posiadające charakter cywilnoprawny, mogą stanowić podstawę indywidualnego roszczenia pracownika przeciwko skarżącej.