Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. II FSK 594/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędziowie NSA Stefan Babiarz (spr.), Jacek Brolik, Protokolant Marta Sarnowiec, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Urszuli D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2004 r. sygn. akt I SA/Ka 2760/03 w sprawie ze skargi Urszuli D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 października 2003 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2004 r., I SA/Ka 2760/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Urszuli D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 października 2003 r., (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sąd ustalił, że decyzją z dnia 25 lipca 2003 r., (...) Urząd Skarbowy w B. określił Urszuli D. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. w kwocie 34.032,40 zł. Uzasadniając decyzję organ podatkowy wskazał, że za rok 1999 skarżąca złożyła zeznanie podatkowe PlT-35 przewidziane dla osoby samotnie wychowującej dzieci, wykazując dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej bez odliczeń od tego dochodu, natomiast od podatku odliczając kwoty tytułem składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz tytułem ulgi mieszkaniowej. W toku przeprowadzonego postępowania podatkowego stwierdzono nieprawidłowości polegające na zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu rat leasingowych oraz nieuzasadnionym rozliczeniu podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

W odwołaniu od tej decyzji skarżąca wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania z uwagi na błędną ocenę i kwalifikację badanej umowy leasingowej oraz oparcie decyzji o niewłaściwe przesłanki. Wskazała, że umowę leasingu zawarła w dobrej wierze i woli oraz z potrzeby gospodarczej wynikającej z jej działalności, zaprzeczając, że faktycznym celem zawartej umowy był zamiar zakupu środka trwałego na raty. Zdaniem podatniczki faktura zakupu pojazdu za kwotę 2.179,67 zł nie stanowi dowodu nabycia środka trwałego, lecz dowód zakupu zamortyzowanego przez właściciela /leasingodawcę/ przedmiotu nietrwałego. Stwierdziła, że jej postępowanie było zgodne z treścią par. 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczenia przedmiotów umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów /Dz.U. nr 28 poz. 129 ze zm./ - zwane dalej rozporządzeniem i, że nie zachodzi okoliczność określona w art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - zwana dalej updof. Wyjaśniła, że wyrokiem Sądu z dnia 23 stycznia 1997 r. zaprzeczone zostało ojcostwo jej męża wobec córki urodzonej w czasie ich małżeństwa. Pomimo formalnie trwającego związku małżeńskiego, sama faktycznie samotnie wychowywała zarówno dziecko z małżeństwa jak i pozamałżeńskie.