Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2006 r., sygn. II FSK 590/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Kazimiera Sobocińska, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Mariana K, od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 26 stycznia 2005 r., sygn. akt I SA/Wr 1579/03 w sprawie ze skargi Mariana K. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 8 maja 2003 r., (...) w przedmiocie ustalenia wysokości zryczałtowanego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzania od Mariana K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 590/05

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 stycznia 2005 r., I SA/Wr 1579/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę Mariana K. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 8 maja 2003 r., (...) w przedmiocie ustalenia wysokości zryczałtowanego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.

Sąd ustalił, że zaskarżoną decyzją została utrzymana w mocy decyzja Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O. z dnia 23 maja 2002 r., (...) ustalająca wysokość zryczałtowanego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. w kwocie 458.264 zł od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.

Organy podatkowe uznały, że wartość łącznych wydatków strony /obejmująca w zakresie zakupu samochodów oraz wpłat na rachunki bankowe nadwyżki wydatków nad uzyskanymi przychodami/ wyniosła w 1999 r. co najmniej 1.313.401,08 zł. W toku prowadzonego postępowania podatkowego podatnik jako źródło pokrycia poniesionych przez siebie w latach 1998-2000 wydatków wskazywał na środki dewizowe w wysokości ponad 500.000 USD, pochodzące z dochodów uzyskanych w latach 1979-1993. Zgromadzone do 1994 r. środki finansowe przechowywane były u rodziny w Ż., a nie w bankach, "gdyż nie miały one gwarancji państwowych". Za przychody posiadające walor przychodów opodatkowanych bądź zwolnionych z opodatkowania, a więc spełniające wymogi określone w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm., dalej: u.p.d.o.f./ uznane mogły być jedynie przychody z ujawnionej i przedstawionej do opodatkowania działalności gospodarczej. Skarżący nie przedłożył żadnego dowodu potwierdzającego, że przychody z pracy w Niemczech i przychody z handlu świadectwami NFI oraz przychody z handlu prowadzonego w latach 80-tych za granicą zostały w jakikolwiek sposób ujawnione i opodatkowane, Jednocześnie brak było podstaw prawnych do przyjęcia, iż którykolwiek z tych przychodów był wolny od opodatkowania.