Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 9 marca 2006 r., sygn. II FSK 466/05

Postępowanie o wznowienie postępowania jest dwuetapowe. Pierwszy etap sprowadza się do badania, czy zachodzą warunki formalne do wznowienia postępowania.

Przesłanka wznowienia postępowania określona w art. 240 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ sprowadza się do istnienia dowodów, które okazały się fałszywe, a które były podstawą rozstrzygnięcia. Fałsz ten może dotyczyć formy dokumentu jak i jego treści.

Zasadą jest ze względu na treść art. 240 par. 2 Ordynacji podatkowej, że fałszywość dowodu powinna być uprzednio stwierdzona orzeczeniem sądu lub innego organu, chyba że sfałszowanie dowodu jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne w celu ochrony interesu publicznego. Przy braku orzeczenia właściwego organu o sfałszowaniu dowodu istotne jest więc ustalenie i wykazanie, że zachodzą łącznie dwie wymienione wyżej przesłanki. O oczywistości można mówić, gdy na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że dany dokument jest fałszywy. Oczywistość dotyczy więc przede wszystkim cech zewnętrznych fałszu. Przesłanka interesu publicznego musi natomiast być wynikiem oceny.

 

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Edwarda K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2005 r., III SA/Wa 693/04 w sprawie ze skargi Edwarda K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 marca 2004 r., (...) w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie opłaty skarbowej - oddala skargę kasacyjną.


UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 11 stycznia 2005 r. oddalił skargę Edwarda K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 23 marca 2004 r. utrzymującą w mocy decyzję tegoż organu z dnia 13 lutego 2004 r., odmawiającą uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej dotyczącej zaległości w opłacie skarbowej.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Urząd Skarbowy W.-B. decyzją z 29 listopada 2001 r. (...) określił Edwardowi K. zaległość podatkową z tytułu opłaty skarbowej w wysokości 7.485 zł wraz z odsetkami w kwocie 11.394,70 zł, stwierdzając, iż aktem notarialnym z 3 kwietnia 1998 r. Rep. (...), pomiędzy Januszem K. a Edwardem K. zawarta została umowa sprzedaży 1/2 udziałów w nieruchomości w I. Wartość transakcji strony określiły na kwotę 6.000 zł. Z kolei w toku postępowania podatkowego prowadzonego z udziałem stron, Urząd Skarbowy ustalił, na podstawie opinii biegłego rzeczoznawcy, iż wartość rynkowa przedmiotowego udziału w nieruchomości na dzień 30 kwietnia 1998 r. wynosiła 156.200 zł. Na tej podstawie organ I instancji określił podatnikowi zaległość z tytułu opłaty skarbowej oraz odsetki od tej zaległości.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00