Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2005 r., sygn. OSK 1354/04

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski, Sędziowie NSA Małgorzata Stahl, Ludwik Żukowski (spr.), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2005 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 maja 2004 r. sygn. akt 3 II SA/Wr 2323/02 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Powiatu [...] z dnia 31 lipca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia dodatku specjalnego dla Starosty [...] oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 11 maja 2004r., sygn. akt 3 II SA/Wr, po rozpoznaniu skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Powiatu [...] z dnia 31 lipca 2002r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia dodatku specjalnego dla Starosty [...]stwierdził niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały. W zawartych w uzasadnieniu motywach wyroku sąd podniósł, iż zgodnie z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000r. w sprawie wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz.U . Nr 61, poz. 707 ze zm.), który stanowi, iż z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności kierownik urzędu może przyznać pracownikowi na czas określony, nie dłuższy niż rok dodatek specjalny, z zastrzeżeniem ust. 4. Ponadto zgodnie z ust. 2 dodatek specjalny może być przyznawany na czas określony, nie dłuższy niż rok, również ze względu na zakres wykonywanych zadań i charakter pracy. Ograniczenia co do wysokości tego dodatku zawarto w ust. 3 cytowanego przepisu. Zakres podmiotowy cyt. rozporządzenia określa § l w ust. l , w myśl którego rozporządzenie reguluje zasady wynagradzania i wymagania kwalifikacyjne pracowników samorządowych, zwanych dalej "pracownikami", zatrudnionych w ramach stosunku pracy na postawie wyboru, a także innym pracownikom samorządowym , z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Z powołanych przepisów wyprowadzić można wniosek, iż starosta powiatu należy do pracowników samorządowych, do których ma zastosowanie omawiane rozporządzenie. Zdaniem Sądu rozważenia wymagała kwestia, czy w przypadku określonym w § 7 rozporządzenia rada powiatu może przyznać także, w razie zaistnienia przesłanek przewidzianych w tym przepisie, na czas określony, nie dłuższy niż rok, dodatek specjalny. Wykładnia systemowa i językowa omawianego przepisu wskazują, że możliwość przyznania dodatku specjalnego nie dotyczy pracowników samorządowych, dla których obowiązki pracodawcy spełnia rada powiatu a zatem w konsekwencji nie dotyczy starostów. Wskazać bowiem wypada, że w ust. l § 7 rozporządzenie posługuje się wyrażeniem "kierownik urzędu może przyznać" (dodatek specjalny) przy zaistnieniu określonych w tym przepisie okoliczności. Ustęp drugi nie określa wprost podmiotu, który może przyznać omawiany