Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2005 r., sygn. II OSK 139/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki, Leszek Włoskiewicz, Protokolant Mariusz Szufnara, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2005 r. na rozprawie skargi kasacyjnej Naczelnej Izby Lekarskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2004 r. sygn. akt I SA 2634/02 w sprawie ze skargi W. S. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Naczelnej Rady Lekarskiej dla W. S. 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2.07.2004 r. sygn. akt I SA 2634/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi W. S. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania ograniczonego prawa wykonywania zawodu, uchylił tę uchwałę i poprzedzającą ją uchwałę Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Izby Lekarskiej z dnia [...] nr [...]. Przyczyną odmowy był postawiony W. S. zarzut nie spełnienia warunku nienagannej postawy etycznej z tego względu, iż świadczył on na terenie Rzeczypospolitej Polskiej usługi w zakresie medycyny niekonwencjonalnej, nie posiadając prawa wykonywania zawodu lekarza. Uchylając uchwały, Wojewódzki Sąd podkreślił, iż organy nie wykazały na podstawie jakich ustaleń orzekły o nieetycznej postawie, a w szczególności nie wskazały z jakich względów prowadzenie przez W. S. działalności gospodarczej nosiło znamiona nieetycznej postawy. Sąd wskazał na art. 65 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zapewniający każdemu wolność wyboru i wykonywania zawodu i miejsca pracy, co uprawniało skarżącego do prowadzenia działalności w dziedzinie medycyny niekonwencjonalnej zwłaszcza, że prowadzona ona była przed uzyskaniem obywatelstwa polskiego i stwierdził, że wystąpienie o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza po uzyskaniu tego obywatelstwa było właściwe i zgodne z art. 5 ustawy o zawodzie lekarza, mówiącym o nienagannej postawie etycznej. Stwierdzenie organów, że skarżący nie spełnia warunku nienagannej postawy etycznej bez pełnego uzasadnienia takiego stanowiska Sąd uznał za naruszające art. 7 i art. 77 kpa. Skargę kasacyjną od tego wyroku złożyła Naczelna Rada Lekarska, reprezentowana przez radcę prawnego, wnosząc o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania i zarzucając :