Wyrok NSA z dnia 19 lipca 2005 r., sygn. OSK 1632/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz (spr.), Zbigniew Rausz, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Janiny U. od wyroku Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 czerwca 2004 r. sygn. akt III SA/Łd 615/04 w sprawie ze skargi Janiny U. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 10 września 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 30 czerwca 2004 r. III SA/Łd 615/04 oddalił skargę Janiny U. na decyzję Wojewody (...) z dnia 10 września 2003 r. (...), odmawiającą zmiany w trybie art. 155 Kpa decyzji ostatecznej przyznającej zasiłek przedemerytalny.

W uzasadnieniu wyroku Sąd powołał się na ustalenia organów, z których wynikało, iż decyzją Starosty Powiatu Z. (...) z dnia 3 stycznia 2001 r. przyznano Janinie U. zasiłek przedemerytalny w wysokości 120% zasiłku dla bezrobotnych.

W dniu 3 czerwca 2003 r. Janina U. złożyła wniosek o zmianę tej decyzji na podstawie art. 155 Kpa i przyznanie zasiłku w wysokości 160% kwoty bazowej podnosząc, że zostały spełnione przesłanki z art. 155 Kpa, bowiem brak jest przepisów szczególnych które sprzeciwiałyby się zmianie przedmiotowej decyzji a za jej zmianą przemawia słuszny interes strony.

Starosta decyzją z dnia 25 czerwca 2003 r. odmówił zmiany swej wcześniejszej decyzji ostatecznej z dnia 3 stycznia 2001 r. i przyznania zasiłku w wysokości 160%, gdyż sprzeciwia się temu art. 37j ustawy z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Zgodnie z ust. 5 tego przepisu, prawo do pobierania zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160% kwoty zasiłku dla bezrobotnego przysługuje osobie, z którą stosunek pracy lub stosunek służbowy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w sytuacji, gdy w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące, zakład ten rozwiązał stosunek pracy lub stosunek służbowy z co najmniej 100 pracownikami wykonującymi pracę na terenie jednego powiatowego urzędu pracy. Powyższy warunek nie został, zdaniem organu, spełniony w rozpoznawanej sprawie, a sugestia skarżącej, iż należy zsumować ilość zwolnionych osób na terenie działania jednego powiatowego urzędu pracy jest błędna i sprzeczna z uchwałą składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2002 r., OPS 10/02.