Wyrok NSA z dnia 4 marca 2005 r., sygn. OSK 1204/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski, Joanna Runge-Lissowska (spr.), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Eugeniusza P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 kwietnia 2004r. Sygn. akt SA/Sz 1219/03 w sprawie ze skargi Eugeniusza P. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia 19 maja 2003 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od rozkazu personalnego o zwolnienie ze służby oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

OSK 1204/04

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem Z dnia 29.04. 2004 r. SA/Sz 1219/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Eugeniusza P. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia 19.05.2003 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby. W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że rozkaz personalny (...) z dnia 26.03.2003 r. o zwolnieniu ze służby z tym dniem funkcjonariusze Policji usiłowali doręczyć Eugeniuszowi P. w miejscu zamieszkania, lecz nie zastano go w domu, a żona odmówiła przyjęcia pisma, wobec tego w tym dniu rozkaz przesłano pocztą na adres domowy, a w związku z informacją żony, iż przebywa on w szpitalu rozkaz ten został przesłany w dniu 27.03.2003 r. na adres szpitala. Ze szpitala przesyłka wróciła z pieczęcią poczty z dnia 9.04.2003 r. i adnotacją "pacjent ubył", zaś wysłana na adres domowy wróciła - po dwukrotnym awizowaniu dnia 27.03.2003 r. i dnia 7.04.2003 r., nadto rozkaz ten został doręczony osobiście Eugeniuszowi P. dnia 22.04.2003 r. w Komendzie Powiatowej w W., do której się zgłosił, odwołanie zostało wniesione dnia 5.05.2003 r. - kontynuował wyjaśnienia Sąd. Oddalając skargę Sąd stwierdził, że pobyt w szpitalu, o czym organ został poinformowany, nie był przeszkodą w doręczeniu przesyłki, gdyż choroba czy inna czasowa nieobecność nie wyklucza możliwości doręczenia decyzji w sposób prawnie skuteczny, o ile nie będzie to doręczenie właściwe, tj. do rąk adresata, ale poprzez przyjęcie fikcji doręczenia. Z taką fikcją doręczenia organ miał do czynienia w tym przypadku, bowiem nadano przesyłkę poleconą, a wobec nie zastania adresata awizowano ją dwukrotnie i takie działanie było zgodne z art. 44 Kpa - ocenił Sąd, podkreślając, iż decyzja została skutecznie doręczona dnia 3.04.2003 r. i od tej daty rozpoczął bieg 14-dniowy termin do wniesienia odwołania, a zostało ono wniesione dnia 5.05.2003 r., zatem po terminie. Dnia 22.04.2003 r. nie można uznać za datę doręczenia, gdyż decyzję złożono do akt ze skutkiem doręczenia na dzień 3.04.2003 r. w trybie art. 44 Kpa - skonkludował sąd.