Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2005 r., sygn. GSK 1267/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba, Sędziowie NSA Jan Bała, Edward Kierejczyk (spr.), Protokolant Anna Tomaka, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. K. N.-P. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2004 r. sygn. akt 6 II SA 1158/02 w sprawie ze skargi T. K. N.-P. w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2000 r. Nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego oddalono skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. K. N.-P. w W. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] grudnia 2000 r. Nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że decyzją z dnia [...] stycznia 1997 r. Urząd Patentowy dokonał rejestracji znaku towarowego pod nr 93876 z pierwszeństwem od dnia 15 września 1995 r., na rzecz wyżej wymienionej osoby.

Z wnioskiem o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego graficznego wystąpiła do Urzędu Patentowego RP w dniu 21 września 1999 r. firma B. GmbH & Co. OHG z siedzibą w Niemczech. Wnioskodawca jako podstawę swego wystąpienia wskazał naruszenie przy rejestracji przedmiotowego znaku przepisów art. 8 pkt l i 2 oraz art. 9 ust. l pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. z 1985 r. Nr 5, poz. 17 z późn. zm.), zwanej dalej u.z.t., oraz art. 6 septies ust. l Konwencji Paryskiej. Rejestracja przedmiotowego znaku nastąpiła w wyniku zawłaszczenia postaci graficznej znaku słowno-graficznego z napisem TARI, zarejestrowanego na jego rzecz w trybie Porozumienia Madryckiego pod nr 488719 na podstawie zgłoszenia w Republice Federalnej Niemiec z dnia 24 lutego 1984 r. Jego znak posiadał status znaku powszechnie znanego, również w Polsce, zatem rejestracja nastąpiła z naruszeniem art. 9 ust. l pkt 2. u.z.t., a zgłoszenie do rejestracji kwestionowanego znaku nastąpiło w trakcie trwania dealerskich stosunków handlowych z uprawnioną z kwestionowanej rejestracji, a więc fakt ten stanowi czyn sprzeczny z zasadami współżycia społecznego i jest naruszeniem powołanego przepisu Konwencji Paryskiej.