Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2522/04

Celem wznowienia postępowania podatkowego jest konieczność sprawdzenia, czy któraś z wad postępowania wymieniona w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie miała wpływu na treść wydanej decyzji ostatecznej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2005r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 sierpnia 2004 r. SA/Rz 1824/03 w sprawie ze skargi Teofili S. na decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 12 listopada 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 1998 r. - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Rzeszowie; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9.08.2004 r., SA/Rz 1824/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu w dniu 29.07.2004 r. sprawy ze skargi Teofili S. na decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 12.11.2003 r. (...) w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 1998 r. - uchylił zaskarżoną decyzję, orzekł, że nie podlega ona wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku i zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w R. na rzecz skarżącej 2.863,60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. W uzasadnieniu Sąd podał, że Urząd Skarbowy w T. decyzją z dnia 6.11.1998 r. (...) określił Podatnikowi za styczeń 1998 r. kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w wysokości 12.425 zł, zaległość podatkową w kwocie 2 1.213 zł i odsetki za zwłokę w wysokości 6.768,40 zł liczone od dnia zwrotu kwoty 30.000 zł, tj. od 21 marca 1998 r. do dnia wydania decyzji oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 6.363 zł.

Po rozpoznaniu odwołania Teofili S. od powyższej decyzji, Izba Skarbowa w R. decyzją z dnia 22.08.1999 r. (...) uchyliła decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej odsetek za zwłokę oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego i określiła zaległość podatkową w kwocie 17.575 zł a odsetki za zwłokę w wysokości 5.607 zł, w pozostałej części tj. co do określenia kwoty zwrotu różnicy podatku, utrzymała w mocy decyzję organu I instancji. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Izba Skarbowa powołała art. 233 par. 1 pkt 2a, art. 52 par. 1 pkt 2, art. 53 par. 1 i 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, art. 10 ust. 2, art. 33 ust. 1, art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - zwana dalej ustawą o VAT/. Według ustaleń poczynionych w decyzjach organów podatkowych podatniczka prowadziła działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej firan, obrusów itd. oraz eksportu tych towarów. W toku postępowania organ I instancji - w oparciu o dokumenty źródłowe sprzedaży i rejestry księgowań - stwierdził, iż na udokumentowanie sprzedaży eksportowej podatniczka wystawiała dwa rodzaje faktur, a mianowicie faktury eksportowe z ceną wyrażoną w dolarach amerykańskich i faktury z ceną wyrażoną w złotówkach i wykazanym należnym podatkiem od towarów i usług według stawki 22 procent. Te "podwójne" faktury opatrzone były tymi samymi numerami, zawierały tę samą datę, to samo oznaczenie towaru, odbiór ich był podpisany przez nabywcę, nadto faktury z ceną złotówkową zawierały adnotację: "zapłacono gotówką". W ewidencji sprzedaży VAT ujęte były wyłącznie faktury eksportowe z wykazaną stawką podatkową "0" procent" przy czym wartość sprzedaży była przeliczana na złotówki według stosownego kursu waluty. Należny podatek od towarów i usług wykazany w złotówkowych fakturach według stawki 22 procent wyniósł w styczniu 1998 r. w sumie kwotę 23.052,38 zł i kwota tego podatku winna być wpłacona przez podatniczkę, co wynika z przepisu art. 33 ust. 1 powołanej ustawy o VAT. Przepis ten przewiduje, bowiem szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego na skutek samego tylko wystawienia faktury lub rachunku uproszczonego z wykazaną kwotą podatku od towarów i usług. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję Izby Skarbowej skarżąca stwierdziła, że wszystkie dokumenty dotyczące transakcji eksportowych były skompletowane i przedłożone do kontroli, przy czym faktury z należnością wyrażoną w złotówkach i ze stawką 22 procent podatku były wystawiane tylko dla uwidocznienia stawek dotyczących towarów eksportowych i były traktowane jako dokumenty wewnętrzne firmy. Faktury złotówkowe nie były przekazywane nabywcy. Nabywca podpisywał je tylko na dowód, że otrzymał dane ilości towaru, zaś adnotacja "zapłacono gotówką" widniała na nich tylko ze względu na "ustawienie" programu komputerowego.