Wyrok NSA z dnia 15 września 2004 r., sygn. FSK 467/04

Przepis art. 200 par. 1, zawierający konkretyzację normy ujętej w art. 123 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowi procesową gwarancję realizacji uprawnień strony postępowania podatkowego w zakresie jej pełnego udziału w tym postępowaniu. Nawet wtedy, gdy w postępowaniu odwoławczym nie doszło do zgromadzenia jakichkolwiek nowych dowodów lub materiałów w sprawie, organ odwoławczy przed wydaniem decyzji musi dokonać własnych ustaleń dotyczących stanu faktycznego i prawnego sprawy. Strona musi mieć zatem prawną możliwość ustosunkowania się do tych ustaleń w tej fazie postępowania podatkowego. Z uwagi bowiem na brak kontradyktoryjności postępowania podatkowego każda wypowiedź strony w sprawie może przyczynić się do realizacji zasady zupełności postępowania, o której mowa w art. 122 oraz 187 par. 1 Ordynacji podatkowej, w wyniku czego, ulec może zmianie dotychczasowa prawna kwalifikacja ustalonego stanu faktycznego. Konsekwencją braku zapewnienia stronie prawa do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego na każdym etapie postępowania - może być podstawą wznowienie postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. Spółka z o.o. w H. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2003 r., III SA 1131/02 w sprawie ze skargi A. Spółka z o.o. w H. na decyzje Izby Skarbowej w W. Ośrodka Zamiejscowego w S. z dnia 27 marca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. i 1999 r. - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie, (...).