Wyrok NSA z dnia 20 listopada 2001 r., sygn. II SA/Lu 629/00

1. Naczelny Sąd Administracyjny może sprawować kontrolę w zakresie sposobu interpretacji przepisów prawnych oraz jej wyników, stanowiących normatywną podstawę administracyjnej decyzji stosowania prawa.

2. Staranność przekazywania adresatowi uzasadnienia własnych argumentów wykorzystanych przy formułowaniu treści decyzji jest istotnym elementem funkcji perswazyjnej uzasadnienia. Jest także wymogiem art. 107 par. 1 Kpa, w którym elementem uzasadnienia prawnego decyzji jest "wyjaśnienie podstawy prawnej".

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "Funduszu Mieszkaniowego" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 3 kwietnia 2000 r. w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - oddalił skargę.

UZASADNIENIE

Główny Architekt Miasta L. decyzją z 21.02.2000 r. odmówił ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu do realizacji przez "Fundusz Mieszkaniowy" Sp. z o.o. w L. zespołu zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z częścią usługowo-biurową przy ul. Z. i F. w L. (...).

Podstawą prawną decyzji organu I instancji był art. 39 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ oraz plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Zespołu Miejskiego w L. /uchwała Nr XV/91/86 Miejskiej Rady Narodowej w L. z 30.12.1986 r. ze zm. - Dz.Urz. Woj. L. 1993 nr 17 poz. 100/. W uzasadnieniu organ wskazuje, że nieruchomość leży w określonym w planie ogólnym obszarze usług ponadpodstawowych i ogólnomiejskich z zabudową mieszkaniową wielorodzinną /II A 8 AUC/, przy czym w ustaleniach realizacyjnych zapisano wielofunkcyjny ośrodek II stopnia dzielnicowych i ogólnomiejskich urządzeń usługowych z zabudową mieszkaniową wielorodzinną. Zabudowa mieszkaniowa ma więc pełnić funkcję wtórną, uzupełniającą w stosunku do usług, zaplanowanych na potrzeby ok. 125 tys. mieszkańców. Realizowana dotychczas na tym terenie zabudowa mieszkaniowa wyczerpuje całkowicie ustalenia zawarte w planie, a rezerwy winny być wykorzystane wyłącznie do realizacji programu usługowego. Przeznaczenie, zgodnie z wnioskiem, jedynie 25 procent inwestycji na potrzeby usług powoduje, iż zamierzenie nie jest zgodne z ustaleniami planu.