Wyrok NSA z dnia 24 września 1998 r., sygn. II SA/Gd 974/98

Postępowanie administracyjne, o którym mówi art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/, to postępowanie mające na celu likwidację samowoli budowlanej wszczęte na skutek żądania inwestora zmierzającego wprost do legalizacji obiektu wybudowanego niezgodnie z przepisami obowiązującymi w chwili budowy jak też postępowanie mające na celu likwidację samowoli budowlanej wszczęte z urzędu bądź na skutek żądania innych osób niż inwestor.

Jeżeli zatem budowa była kontynuowana po dniu 1 stycznia 1995 r. i jednocześnie zostanie ustalone, że postępowanie administracyjne, o którym mowa nie zostało wszczęte przed dniem 1 stycznia 1995 r., to stosować należy, w myśl cytowanych przepisów /art. 103 ust. 1 i 2/, do spraw związanych z tą budową ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane w tym jej art. 48.

uchyla zaskarżoną decyzję w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego.

UZASADNIENIE

Rozpoznając skargę Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna. Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ocena prawna wyrażona w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wiąże w sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. W rozpoznawanej sprawie Wojewoda T., którego działania /wydanej decyzji/ dotyczyła skarga rozpoznana wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 1997 r. nie zastosował się do oceny prawnej wyrażonej w tym orzeczeniu Sądu.