Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 1998 r., sygn. I SA/Gd 1061/97

Istota poniesionych przez skarżącą w 1992 r. wydatków inwestycyjnych nie polegała na wytworzeniu czy też nabyciu środka trwałego /tj. budynku mieszkalnego, w którym część lokali przeznaczona jest do prowadzenia w nich działalności gospodarczej lub jest przedmiotem najmu/. Rodzaj poniesionych przez skarżącego nakładów dowodzi, że poniosła ona w roku podatkowym wydatki na ulepszenie, modernizację i adaptację środka trwałego /budynku/ w celu przystosowania go w części parterowej do wynajęcia na cele handlowe, stosownie do realiów wykonywania tego rodzaju działalności w miejscu jej prowadzenia. Rodzaj poniesionych nakładów i ich koszt świadczą ewidentnie, że powiększyły one wartość środka trwałego, stanowiącą podstawę odpisów amortyzacyjnych. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., nie wyłączały z kosztów uzyskania przychodów wydatków tego rodzaju, tak jak to czynią przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy po jej znowelizowaniu ustawą z dnia 2 grudnia 1994 r. /Dz.U. 1995 nr 5 poz. 25/.