Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 1996 r., sygn. I SA/Po 832/96

1. Ponieważ w niektórych sytuacjach otrzymanie rachunku, który mógłby być podstawą wpisu do księgi, może być utrudnione, ustawodawca wyjątkowo dopuszcza dokumentowanie poniesionych wydatków przy ustalaniu podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym za pomocą dowodów wewnętrznych. Jednak i w tych sytuacjach zawsze należy pamiętać o tym, że taki sposób dokumentowania poniesionych wydatków jest wyjątkiem od reguły i w każdym takim przypadku stosowania takiej uproszczonej metody dokumentowania musi istnieć możliwość wykazania związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a źródłem przychodu.

2. Generalnie niewłaściwe są te rozstrzygnięcia organów podatkowych, które nie uznają za koszt przychodów wydatków na podróże służbowe odbywane w celu podpisania kontraktu, do którego realizacji nie doszło. Na podmiocie gospodarczym jednak w takich sytuacjach ciąży obowiązek przynajmniej uprawdopodobnienia, iż odbywane podróże zagraniczne pozostawały w określonym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podatnik może to uprawdopodobnić np. poprzez wykazanie prowadzenia negocjacji /np. zaproszenie do ich prowadzenia, wstępne oferty czy też porozumienia/, które miały na celu powstanie lub zwiększenie przychodu i jednocześnie poniesienie tych wydatków, z racjonalnego punktu widzenia, miało doprowadzić do zawarcia kontraktu, a tym samym osiągnięcia przychodu.