Wyrok NSA z dnia 24 lutego 1995 r., sygn. III SA 767/94

1. Urząd skarbowy jest uprawniony do ustalenia wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego z uwzględnieniem opinii biegłych dopiero wówczas, gdy strony umowy sprzedaży nieruchomości nie wskażą przyczyn, które uzasadniały podanie w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/.

2. Rzeczą urzędu jest ocena, czy podane przyczyny zasługują na uwzględnienie, jednakże zaniechanie wezwania strony do podania tych przyczyn, a także niedokonanie ich oceny w razie podania ich przez stronę stanowi naruszenie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Aliny Ś. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 15 czerwca 1994 r. w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej siedemdziesiąt sześć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.