Wyrok NSA z dnia 30 marca 2012 r., sygn. II FSK 1601/10

Moment powstania obowiązku podatkowego jest związany z momentem zawarcia umowy sprzedaży, a nie faktycznym przekazaniem pieniędzy przez nabywcę sprzedającemu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 785/09 w sprawie ze skargi H. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Zaskarżonym wyrokiem z 17 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 785/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H.M. na interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego do osób fizycznych.

2. H.M. złożył 30 września 2008 r. do Ministra Finansów wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. Przedstawiając stan faktyczny wskazał, że 6 października 2006 r. zbył wraz ze współmałżonką (w ramach wspólnoty ustawowej) oraz współwłaścicielem nieruchomości działkę. Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 32 oraz art. 28 ust 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej u.p.d.o.f.) złożył we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o przeznaczeniu przychodu uzyskanego z ww. transakcji na cele mieszkaniowe. Nabywcą przedmiotowej nieruchomości była spółka z o.o., w której skarżący jest udziałowcem (39% udziałów), tak jak i drugi współwłaściciel nieruchomości (posiadający 51% udziałów). Spółka nabyła przedmiotową nieruchomość w celu wybudowania na niej budynków mieszkalnych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Nie znane stronom ww. transakcji w momencie jej przeprowadzenia przeszkody, dotyczące odmiennej interpretacji planu zagospodarowania przez Urząd Miasta oraz występujący w konsekwencji powyższego brak pozwolenia na budowę spowodowały, że spółka nie rozpoczęła planowanych inwestycji. Na dzień obecny nie są znane ramy czasowe w jakich spółka mogłaby uzyskać wnioskowane pozwolenie na budowę, a także nie można określić czy uzyskanie przedmiotowego pozwolenia w żądanym kształcie jest w ogóle możliwe. Konsekwencją powyższego jest brak jakiejkolwiek zapłaty przez Spółkę z tytułu nabytej przez nią nieruchomości. Zgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży nieruchomości spółka była zobowiązana do uiszczenia zapłaty na rzecz zbywców w nieprzekraczalnym terminie do dnia 31 grudnia 2007 r. Pomimo wydania przedmiotu sprzedaży nabywcy, nie wywiązał się on ze swoich zobowiązań płatniczych wobec sprzedających nieruchomość. W związku z nieuregulowaniem ww. płatności oraz brakiem perspektyw uregulowania ich w przyszłości strony transakcji postanowiły rozwiązać umowę sprzedaży z dnia 6 października 2006 r., mając w szczególności na uwadze fakt, że majątek (aktywa) spółki nie były w stanie pokryć zobowiązań z ww. tytułu. W dniu 26 września 2008 r. aktem notarialnym zawarto umowę rozwiązującą umowę sprzedaży, mocą której spółka przekazała pozostającą w jej posiadaniu działkę w zamian za rezygnację z roszczeń przez stronę zbywającą nieruchomość umową z dnia 6 października 2006 r. Przedmiotowa nieruchomość została, z uwagi na niewypłacalność spółki, zwrócona swoim wcześniejszym właścicielom. W porozumieniu z współwłaścicielem działki Skarżący zamierza zbyć ją ponownie w przyszłości osobom trzecim. W związku z powyższym stanem faktycznym Skarżący zadał następujące pytania: