Wyrok NSA z dnia 11 lipca 1994 r., sygn. IV SA 974/93

Zarówno wyrażenie zgody, jak i odmowa wyrażenia zgody na przeniesienie pozwolenia na budowę ma cechy aktu administracyjnego zewnętrznego, jest bowiem jednostronnym władczym działaniem prawnym organu administracyjnego, opartym na obowiązujących przepisach prawa, skierowanym do imiennie oznaczonych adresatów.

Odpowiada zatem kryteriom decyzji administracyjnej, określonym w art. 104 Kpa.

UZASADNIENIE

Naczelnik Gminy decyzją zatwierdził plan realizacyjny oraz udzielił Antoniemu Sz. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego i gospodarczego na działce w miejscowości G. Ten sam organ późniejszą decyzją, z powołaniem się na przepisy art. 155 Kpa w związku z art. 31 ust. 2 prawa budowlanego, zmienił - za zgodą stron - decyzję pierwotną w ten sposób, że udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego i gospodarczego na tej działce Romualdzie i Eugeniuszowi H. motywując to faktem uzyskania przez nich prawa własności do tej działki.

Wojewoda decyzją opartą na przepisach art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa w związku z art. 3, art. 21 i art. 53 ust. 1 pkt 1 prawa budowlanego, stwierdził z urzędu nieważność decyzji Naczelnika Gminy. W uzasadnieniu tej decyzji zostało podniesione, że decyzja Naczelnika Gminy w sposób rażący naruszyła art. 3 i art. 21 prawa budowlanego, art. 3 ustawy o planowaniu przestrzennym, art. 7 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Parcela przeznaczona była w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - w chwili wydania decyzji - pod uprawy polowe. Pozwolenie na budowę zawarte w pierwotnej decyzji, wydane dla właściciela gospodarstwa rolnego Antoniego Sz., uwzględniało zapis planu, który dopuszczał w wypadkach uzasadnionych dobrem produkcji rolnej, uzupełnienie zabudowy w lukach budowlanych lub w sąsiedztwie istniejącej zabudowy. Jednocześnie budowa zagrody dla rolnika nie stała w kolizji z zapisem ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Takie okoliczności nie występują w odniesieniu do Romualdy i Eugeniusza H., nie posiadających gospodarstwa rolnego. Przeniesienie zatem na nich pozwolenia na budowę nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ - oprócz nabytej przez nich przedmiotowej parceli - nie posiadają oni innego areału gruntów.