Wyrok NSA z dnia 31 lipca 1991 r., sygn. SA/Gd 498/91

Zgoda na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych lub normy /art. 10 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ wyrażana jest przez organ lub jednostkę określoną przez właściwego ministra w formie decyzji administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jerzego Z. na decyzję Wojewody B-kiego z dnia 28 marca 1991 r. w przedmiocie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w Ch., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody B-kiego kwotę dwadzieścia tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 1990 r. Krzysztof K. złożył w Urzędzie Miasta i Gminy w T. wniosek o wydanie pozwolenia na budowę domu mieszkalnego na działce nr 2476 w T. przy ul. K.

Decyzją wydaną w tym samym dniu przez Kierownika Referatu Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego, działającego z upoważnienia Naczelnika Miasta i Gminy w T., wydano pozwolenie zgodne z wnioskiem oraz zatwierdzono plan realizacyjny inwestycji.

Decyzją z dnia 30 lipca 1990 r. Wojewoda B-ki, po rozpatrzeniu odwołania Jerzego Z., uchylił powyższą decyzję w całości i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji Wojewody wskazano na nieprawidłowości w postępowaniu organu I instancji, który między innymi z rażącym naruszeniem art. 10 par. 1 Kpa oraz art. 54 ust. 2 prawa budowlanego uniemożliwił stronom zgłoszenie w terminie 14 dni wniosków i zastrzeżeń co do planowanej budowy. Wskazano także, że zatwierdzony plan realizacyjny narusza przepis par. 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, ponieważ planowano usytuować budynek mieszkalny z otworami okiennymi w ścianie w odległości 3 m od granicy działki sąsiada. Stosownie do powołanego wyżej przepisu odległość ta powinna wynosić co najmniej 4 m Przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia, organ odwoławczy wskazał, że organ I instancji powinien doprowadzić do takiej zmiany w planie realizacyjnym i projekcie technicznym, aby zachowana została odpowiednia odległość planowanego budynku od granicy z sąsiadem, i umożliwić stronom zapoznanie się z dokumentacją techniczną oraz wniesienie ewentualnych uwag.