Wyrok NSA z dnia 25 maja 1994 r., sygn. SA/Gd 2562/93

Określenie terminu wykonania rozbiórki obiektu budowlanego nie znajduje oparcia w przepisach prawa materialnego będących podstawą podjęcia orzeczenia w sprawie /art. 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Małgorzaty Sz. na decyzję Wojewody w K. z dnia 28 września 1993 r. nr UAN/N.II/7355-1/7/93 w przedmiocie nakazu usunięcia domu letniskowego - stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w D.P. z dnia 13 sierpnia 1993 r. nr NB. 7355/21/93 w części określającej termin rozbiórki; w pozostałej części skargę oddalił.

UZASADNIENIE

Małgorzata Sz. złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję Wojewody w K. z dnia 28 września 1993 r. nr UAN/N.II-7355-1/7/93, którą - na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa - utrzymana została w mocy decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego w D. P. z dnia 13 sierpnia 1993 r. nr NB. 7355/21/93, nakazująca skarżącej usunięcie domku letniskowego z działki nr 252 /obręb S./ w terminie do 28 września 1993 r. Podstawę prawną decyzji organu I instancji stanowiły przepisy art. 3, 37 ust. 1 pkt 1 i art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, par. 44 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./ i art. 104 Kpa.