Wyrok NSA z dnia 29 października 1991 r., sygn. IV SA 1182/90

Na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie może być orzeczone wstrzymanie robót budowlanych tylko dlatego, że inwestor utracił prawo do dysponowania nieruchomością.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę koła terenowego NSZZ "Solidarność" na decyzję Wojewody Ł-kiego z dnia 5 września 1990 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wstrzymania robót budowlanych.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 lipca 1990 r., wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Ł., nakazano Kamili i Edwardowi małżonkom J. wstrzymanie robót budowlanych przy budowie budynku jednorodzinnego typowego "Namysłów Bw" na działce położonej w Ł. przy ul. S. nr 237 /dawniej miejscowość J.N., gmina S./, ze stwierdzeniem, że roboty są wykonywane w sposób istotnie odbiegający od zatwierdzonego planu realizacyjnego i dokumentacji technicznej. W celu uzyskania decyzji zezwalającej na wznowienie robót należy przedstawić w terminie do dnia 31 sierpnia 1990 r. inwentaryzację wykonanych robót z orzeczeniem ustalającym prawidłowość ich wykonania i plan zagospodarowania działki, zawierający elementy określone w par. 47 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno--budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48/, wraz z projektem zamiennym. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że inwestorzy otrzymali pozwolenie na budowę domu zawarte w decyzji z dnia 23 października 1989 r. Prace budowlane jednak prowadzili niezgodnie z planem realizacyjnym i projektem technicznym. W toku kontroli stwierdzono wykonanie fundamentu dłuższego o około 2,90 m, niż przewidziano dla tego typu budynku.