Wyrok NSA z dnia 3 maja 1985 r., sygn. II SA 112/85

Jeżeli przepis szczególny wprowadza dla określonych w nim sytuacji i w przewidzianych w nim warunkach możliwość ograniczenia praw obywatela, stosowanie tego przepisu w drodze analogii do sytuacji innych niż w nim wymienione, choćby nawet były to sytuacje zbliżone, jest niedopuszczalne.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja G. na decyzję Dyrektora Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie z dnia 8 listopada 1984 r. w przedmiocie pozwolenia na rozbudowę domu letniskowego Ryszarda K. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1-3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta i Gminy w M., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od organu stopnia wojewódzkiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

Andrzej G. i Ryszard K. są dzierżawcami działek o wspólnej granicy, położonych w miejscowości K., przy czym działkę Ryszarda K. poprzednio dzierżawił Stanisław P.

Na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i gminy w M. z dnia 6 grudnia 1980 r. Andrzej G. i Stanisław P. otrzymali pozwolenie na budowę domku letniskowego bliźniaczego.