Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 lutego 2025 r., sygn. I SA/Gd 504/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia NSA Alicja Stępień /spr./, Protokolant Specjalista Beata Jarecka, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 lutego 2025 r. sprawy ze skargi S.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 13 maja 2024 r., nr 2201-IOV-3.4103.2-4.2024/10/03 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2014 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie (dalej w skrócie zwany Naczelnikiem lub organem pierwszej instancji) postanowieniem z 29 marca 2017 r. wszczął wobec S. S. postępowanie podatkowe w sprawie prawidłowości rozliczenia z budżetem państwa z tytułu podatku od towarów i usług za okres od października 2014 r. do grudnia 2014 r.

Decyzją z 5 stycznia 2020 r. nr Naczelnik określił S. S. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2014 r. w kwotach odmiennych od wykazanych przez podatnika w złożonych deklaracjach.

Po rozpatrzeniu wniesionego przez stronę odwołania, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej w skrócie zwany Dyrektorem lub organem odwoławczym) decyzją z 29 października 2021 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę w celu przeprowadzenia dodatkowego postępowania dowodowego w znacznej części.

Od decyzji organu odwoławczego strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem z 18 października 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 1739/21 uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora.

Dyrektor decyzją z 28 lutego 2023 r. uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, gdyż rozstrzygnięcie sprawy wymagało uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.

W dniu 14 grudnia 2023 r. Naczelnik wydał decyzję, którą dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług od października do grudnia 2014 r. w sposób odmienny od deklarowanego przez podatnika. Organ pierwszej instancji stwierdził, że podatnik dokonał nieprawidłowego odliczenia podatku naliczonego z faktur niedokumentujących rzeczywistego nabycia, wystawionych przez K. M. i G. G., zawyżył wysokość podatku naliczonego do odliczenia w październiku 2014 r. wynikający z faktury wystawionej przez Z.Sp. z o.o., której podatnik nie przedłożył w postępowaniu. Ponadto, jak wskazał organ, podatnik zawyżył wartość podatku należnego o podatek wynikający z faktur wystawionych przez S. S. co skutkowało określeniem podatku do zapłaty na podstawie art. 108 § 1 ustawy o VAT.