Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 września 2024 r., sygn. I SA/Bd 375/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: sędzia WSA Tomasz Wójcik (spr.) asesor WSA Joanna Ziołek Protokolant: asystent sędziego Kamila Wenskowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2024 r. sprawy ze skargi W. M., S. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] kwietnia 2024 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w T. nałożył na W. M. i S. M. prowadzących działalność pod firmą P. M. (dalej: Skarżący) karę pieniężną w wysokości [...] zł za wykonywanie przewozu drogowego przez transportującego odpady bez dokumentu potwierdzającego rodzaj transportowanych odpadów.

W odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w całości, ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania zarzucając naruszenie:

1) art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym – dalej: "u.t.d." – przez nieumorzenie postępowania, pomimo że okoliczności sprawy i dowody wskazują, że podmiot wykonujący przewozy lub inne czynności związane z przewozem nie miał wpływu na powstanie stwierdzonego naruszenia, a naruszenie nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć;

2) art. 6, art. 7 i art. 8 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego – dalej: "k.p.a." – i wyrażonych w tych przepisach zasad w zw. z art. 189a § 1 k.p.a., art. 189a § 2 pkt 1-3 k.p.a. a contrario oraz art. 189f k.p.a. przez nie rozważenie zastosowania do kary pieniężnej przewidzianej w ustawie o transporcie drogowym przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczących administracyjnych kar pieniężnych (dział IVa), które regulują zasady nakładania kar (w tym odstąpienie od ukarania) i powinny znaleźć zastosowanie do kar nakładanych na podstawie ustawy o transporcie drogowym, a zostały przez organy pominięte pomimo, że kary pieniężne w ustawie o transporcie drogowym zostały uregulowane w sposób częściowy, nieuwzględniający jednak wszystkich kwestii wymienionych w pkt 1-6 art. 189a § 2 k.p.a., przez co koniecznym jest odwołanie się do uregulowań działu IVa k.p.a.;