Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 maja 2024 r., sygn. I SA/Bd 217/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Asesor WSA Joanna Ziołek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 maja 2024 r. sprawy ze skargi P.Sp. z o.o. sp. k. w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 stycznia 2024 r., Nr 0401-IOV2.4103.68.2023 w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2019 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ż. określił spółce z tytułu w podatku od towarów i usług za grudzień 2019 r. wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie [...]zł oraz ustalił wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 112c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia [...] marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "u.p.t.u.") w wysokości [...] zł.

Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] stycznia 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ podał, że w celu odtworzenia stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ż. podjął szereg działań mających na celu zgromadzenie materiału dowodowego i ustalenie przebiegu transakcji. W aktach sprawy znajdują się m.in. dane wykazane przez spółkę oraz jej kontrahenta, zeznania świadków na podstawie, których organ podatkowy dokonał ustaleń, które następnie zostały przedstawione w zaskarżonej decyzji oraz materiały pozyskiwane z innych organów. Zdaniem Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, materiał zebrany podczas kontroli oraz postępowania podatkowego nie budzi zastrzeżeń i jest wystarczający dla ustalenia obiektywnego stanu faktycznego przedmiotowej sprawy oraz jego konsekwencji podatkowych.

Organ odwoławczy wskazał, że w badanym okresie spółka zadeklarowała podatek naliczony wynikający m.in. z faktur wystawionych przez spółkę E. I. G. P.. W oparciu o analizę całego zebranego materiału dowodowego w zakresie nabyć jednoznacznie dowiedziono, że wystawione przez spółkę E. I. G. P. na rzecz skarżącej faktury VAT nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych. Kwestionowane faktury miały dokumentować usługi polegające na zagospodarowaniu odpadów o kodzie 191212, które miały pochodzić z prowadzonej przez spółkę P. produkcji paliw alternatywnych. Końcowym odbiorcą odpadów miała być firma O. X.-T., które spółka E. I. G. P. miała dostarczać za pośrednictwem zewnętrznych firm transportowych na składowisko odpadów w G.. Potwierdzają to ujawnione w sprawie okoliczności, które dalece odbiegają od realiów towarzyszących legalnej rzeczywistej działalności gospodarczej, m.in. z następujących powodów: