Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Go 711/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Jarosław Piątek Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi D.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] Burmistrz Miasta (dalej: organ I instancji) - działając na podstawie m.in. art. 17 ust. 1b i art. 19 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 390, dalej: u.ś.r.) - odmówił przyznania D.S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną matką W.S..

Na skutek odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO, organ II instancji), decyzją z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, wyjaśniając że przy wykładni przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r. nie można obecnie pominąć skutków wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., K 38/13, a ponadto wskazując, że organ I instancji nie pozyskał wszystkich informacji stanowiących podstawę decyzji, np. dokumentów potwierdzających uzyskiwane świadczenia (decyzji o przyznaniu zasiłku stałego, czy innych świadczeń).

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy organ I instancji decyzją z dnia [...] sierpnia 2021 r., nr [...] – działając na podstawie m.in. art. 17 ust. 1b i art. 19 u.ś.r. - odmówił przyznania D.S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną matką W.S..

Na skutek odwołania SKO decyzją z dnia [...] września 2021 r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, ponownie wyjaśniając, że przy wykładni przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r. nie można obecnie pominąć skutków wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., K 38/13, a ponadto wskazując na naruszenie przez organ I instancji art. 17 ust. 5 pkt 1 u.ś.r. w zakresie mającym wpływ na wynik sprawy w zw. z art. 37 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej.