Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Łd 945/23

Dnia 12 grudnia 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Michał Zbrojewski, Asesor WSA Tomasz Porczyński, , po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z dnia 30 sierpnia 2023 r. nr KO.4111.373.2023 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. ał

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach decyzją z dnia 30 sierpnia 2023 r., KO.4111.373.2023 - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.), dalej jako: "k.p.a." w zw. z art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 390 ze zm.), dalej jako: "u.ś.r." - po rozpatrzeniu odwołania M.N. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza K. z dnia 31 maja 2023 r., nr MGOPS.AK.5211.1232.1.3.2023 o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Jak wynika z akt administracyjnych, Burmistrz K. decyzją z dnia 31 maja 2023 r., po rozpatrzeniu wniosku M.N., odmówił przyznania jej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. w związku z opieką nad I.K.. Organ wskazując na treść art. 17 ust. 1, ust. 1b, ust. 5 i ust. 6 u.ś.r. przedstawił ustalenia stanu faktycznego związane ze stanem zdrowia I. K. oraz zakresem sprawowanej opieki córki nad niepełnosprawną matką ustalone w oparciu o przeprowadzony wywiad środowiskowy i złożone oświadczenia, a następnie wskazał, że M.N. zamieszkuje wraz ze swoją rodziną w lokalu komunalnym. Jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Urzędzie Pracy, bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych. I.K. od miesiąca mieszka w blokach w K., poprzednio zamieszkiwała w K., jest rozwiedziona, ma dorosłego syna zamieszkującego w K., który utrzymuje sporadyczne kontakty z matką oraz nie zajmuje się nią. M.N. zapewnia matce opiekę, tj. dba o higienę osobistą, podaje leki, ma kontakt z lekarzem, dba o porządek w mieszkaniu, robi zakupy, przyrządza posiłki. Jednak - w ocenie organu - są to podstawowe czynności domowe, które są wykonywane bez względu na niepełnosprawność domownika. Codzienne obowiązki domowe, tj. pranie, gotowanie, sprzątanie, zakupy czy utrzymanie porządku są wykonywane w każdym gospodarstwie domowym. Bezspornym jest, że zainteresowana wykonuje również czynności opiekuńcze związane z potrzebami matki, która z uwagi na stan zdrowia potrzebuje pomocy drugiej osoby. W ocenie pracownika socjalnego, opieka sprawowana jest prawidłowo. I.K. jest osobą w wieku poprodukcyjnym, posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia [...] 2023 r. wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w K. do dnia 30 kwietnia 2026 r. Zgodnie z tym orzeczeniem, daty powstania niepełnosprawności I.K. nie da się ustalić, a ustalony stopnień niepełnosprawności istnieje od 10 lipca 2018 r., czyli od 68 roku życia, co oznacza, iż w sprawie nie został spełniony warunek do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z art. 17 ust. 1b u.ś.r. W ocenie organu, matka wnioskodawczyni niewątpliwie jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym i w życiu codziennym wymaga pomocy drugiej osoby, co wynika z treści orzeczenia. Wnioskodawczyni jest osobą, na której ciąży obowiązek alimentacyjny i tę opiekę strona zapewnia, jednakże nie został spełniony warunek wynikający z art. 17 ust. 1b u.ś.r., bowiem niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu 25 roku życia.