Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Lu 972/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie WSA Grzegorz Grymuza (sprawozdawca) Asesor sądowy Anna Ostrowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi J. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 21 sierpnia 2023 r. nr SKO.41/4385/OS/2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie decyzją z dnia 21 sierpnia 2023 r., nr SKO.41/4385/OS/2023, po rozpatrzeniu odwołania J. A. (dalej jako: "skarżący" lub "wnioskodawca"), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Urzędowa z dnia 21 czerwca 2023 r. nr DŚR.5211.302.000216.2023 w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Rozstrzygnięcie organu zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu 5 maja 2023 r., J. A. złożył wniosek o ustalenie na jego rzecz prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką M. A., legitymującą się orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K., zaliczającym ją do grona osób o znacznym stopniu niepełnosprawności od 6 lutego 2023 r.

Decyzją z 21 czerwca 2023 r. Burmistrz Urzędowa odmówił skarżącemu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, wskazując na negatywną przesłankę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki po ukończeniu 18 roku życia, tj. art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r., (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390 ze zm., dalej jako: "u.ś.r.").

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie decyzją z dnia 21 sierpnia 2023 r., utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Kolegium nie podzieliło stanowiska organu w kwestii stosowania przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r. wskazując, że z uwagi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13, badanie, czy ustalony stan faktyczny wypełnia dyspozycję normy prawnej wynikającej z art. 17 ust. 1 u.ś.r., powinno odbywać się przy uwzględnieniu zakresu, w jakim art. 17 ust. 1b u.ś.r. został uznany za niekonstytucyjny, a więc z pominięciem kryterium wieku powstania niepełnosprawności.