Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. II SA/Gl 1689/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2024 r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 17 sierpnia 2023 r. nr SKO.4103.88.2023 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 18 stycznia 2023 r. C. spółka z o.o. z siedzibą w W. (dalej "spółka" lub "inwestor") wystąpiła do Burmistrza Miasta K. o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na "Budowie centrum energetyki nawozowej na działce numer 1 obręb [...] w miejscowości K., gmina K., powiat [...]. Z opisu planowanego przedsięwzięcia wynika, że polegać ma ono na realizacji instalacji biogazowi. W konsekwencji eksploatacji instalacji ma być wytwarzana energia oraz w ramach procesu odpady organiczne mają być przetwarzane na nawozy.

Organ administracji wszczął postępowanie w sprawie a następnie umorzył je decyzją z dnia 11 maja 2023 r. nr [...]. W uzasadnieniu wskazał, że jakkolwiek wnioskodawca przypisując przedmiotowej inwestycji status celu publicznego, nie sprecyzował go dokładnie poprzez odesłanie do właściwej jednostki redakcyjnej (pkt) art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, to po przeanalizowaniu wszystkich przedsięwzięć wskazanych w tym przepisie organ uznał, iż wniosek w istocie zmierza do powiązania planowanego przedsięwzięcia z zadaniem wskazanym w pkt 3 art. 6 ustawy, tj. budowa i utrzymanie urządzeń służących do odzysku i unieszkodliwiania odpadów, w tym ich składowania. Potwierdzeniem tego jest wydana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie decyzja z dnia 25 marca 2022 r. nr SKO.4102.13.2022 o środowiskowych uwarunkowaniach, powołująca się na § 3 ust. 1 pkt 80 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 71). Jednak w tym przypadku cel publiczny ograniczony został do urządzeń publicznych, gdyż wyraźnie ustawodawca wskazał to w brzmieniu przepisu art. 6 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Sam przepis nie normuje świadczenia usług publicznie dostępnych ale wyraźnie wskazuje, że to same urządzenia mają być publiczne (mają więc stanowić własność publiczną). Zatem również w przypadku wymienionych w tym przepisie urządzeń należy indywidualnie ocenić, kiedy i które urządzenia zakwalifikować należy jako cel publiczny - mają nie tylko stanowić publiczną własność ale także służyć celom publicznym w tym przepisie. Organ zaznaczył, że inwestor powołując się na ceł publiczny powinien wykazać w złożonej dokumentacji, że jego realizacja stanowi inwestycję celu publicznego, tak jednak w przedmiotowej sprawie nie jest. Organ wskazał dalej, że nieruchomość objęta wnioskiem jest w posiadaniu użytkowników wieczystych - osób fizycznych. Same urządzenia opisane we wniosku nie będą zatem stanowić własności publicznej, gdyż zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, będą stanowiły odrębną własność użytkowników wieczystych.