Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 października 2023 r., sygn. II SA/Łd 633/23

Dnia 5 października 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 października 2023 roku sprawy ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 24 kwietnia 2023 r. nr KO.441.76.2023 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 kwietnia 2023 r., nr KO.441.76.2023, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim, na podstawie art.138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 2000 ze zm.), powołanej dalej jako: "k.p.a.", utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Piotrkowa Trybunalskiego z dnia 8 marca 2023 r., nr ZŚR.4202.000531.2023, odmawiającą E. G. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką E. B.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 9 lutego 2023 r. do organu I instancji wpłynął wniosek E. G., reprezentowanej przez pełnomocnika w osobie adwokata, o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką E. B.

Wymienioną wyżej decyzją organ I instancji odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu wskazał, że skarżąca spełnia warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż ciąży na niej obowiązek alimentacyjny wobec matki. Ustalił także, iż E. G. i jej matka mieszkają oddzielnie. Orzeczeniem Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 21 grudnia 2022 r. Nr [...] E. B. została zaliczona na stałe do znacznego stopnia niepełnosprawności ze wskazaniami, że wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. W orzeczeniu wskazano, że nie da się ustalić, od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 7 listopada 2022 r. Ponadto orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 23 lutego 2023 r. Nr akt [...] została uznana za niezdolną do samodzielnej egzystencji do 28 lutego 2025 r. Skarżąca nie podejmuje żadnej pracy ze względu na stan zdrowia matki. Posiada 10 letni staż pracy. Ostatni raz była zatrudniona w okresie od 1 marca 2022 r. do 31 maja 2022 r. Z ewidencji Powiatowego Urzędu Pracy wynika, że od 7 listopada 2018 r. do 27 czerwca 2022 r. wykonywała pracę w ramach prac interwencyjnych, a od 28 czerwca 2022 r. jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Do dnia wydania ww. decyzji nie otrzymała żadnych ofert pracy. Obecnie jest na utrzymaniu męża.