Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. II SA/Gd 603/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Asesor WSA Jakub Chojnacki, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marta Sankiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 lutego 2024 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 maja 2023 r., sygn. akt [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Organ pierwszej instancji decyzją nr PS.5222.57.2022 z dnia 7 grudnia 2022 r., odmówił wnioskodawczyni B. B. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na brata S. T.

Odwołanie od powyższej decyzji pismem z dnia 13 grudnia 2022 r. złożyła B. B. i kwestionując zasadność decyzji organu pierwszej instancji wskazała, że brat jest osobą niepełnosprawną i potrzebuje stałej opieki.

Rozpatrując sprawę w związku z wniesionym odwołaniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku decyzją z 12 maja 2023 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instanc

Oceniając decyzję organu pierwszej instancji Kolegium doszło do wniosku, że organ pierwszej instancji zasadnie odmówił wnioskodawczyni przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Przechodząc do oceny przesłanki warunkującej prawo strony do świadczenia pielęgnacyjnego wskazano, iż przepis art. 17 ust. 1 u.ś.r. przewiduje, że świadczenie pielęgnacyjne może zostać przyznane, o ile w przypadku wnioskującego o przyznanie świadczenia zaszła konieczność rezygnacji z zatrudnienia albo niemożność podjęcia zatrudnienia w związku z opieką nad osobą niepełnosprawną. Innymi słowy, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wówczas, gdy opiekun osoby niepełnosprawnej zmuszony jest zrezygnować z pracy zarobkowej albo też zmuszony jest do niepodejmowania pracy zawodowej z uwagi na konieczność sprawowania opieki. Musi zatem istnieć związek przyczynowy pomiędzy rezygnacją opiekuna osoby niepełnosprawnej z pracy zarobkowej i jej niepodejmowaniem a sprawowaniem opieki. W tym zakresie przypomniano, że z akt sprawy wynika iż stan zdrowia osoby wymagającej opieki uległ znacznej poprawie – S. T. w lipcu 2022 r., otrzymał protezę prawej nogi i przebył rehabilitację. Jest w stanie samodzielnie poruszać się o kulach, spożyć posiłki wcześniej przygotowane przez opiekuna czy ubrać się. Pomoc opiekuna obejmuje udzielenie pomocy i wsparcia w czynnościach tj. trzymanie higieny osobistej, przygotowanie posiłków z uwzględnieniem zastosowania diety cukrzycowej czy pomoc przy wyjściach na zewnątrz, przy robieniu zakupów czy porządkach domowych wykonywanych w mieszkaniu zamieszkiwanym przez opiekuna i przez osobę wymagającą opieki i wsparcia. W związku z powyższym zakres opieki jaką wnioskodawczyni zapewnia niepełnosprawnemu bratu nie wyklucza w sposób zupełny możliwości podjęcia przez nią zatrudnienia chociażby w niepełnym wymiarze czasowym.