Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 października 2023 r., sygn. II SA/Bd 721/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Korycka Sędziowie Sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek (spr.) Asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 października 2023 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy R. z dnia [...] kwietnia 2023r. nr [...]

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2023 r. nr [...] Wójt Gminy R. odmówił skarżącemu P. K. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką J. K., wskazując na nieziszczenie się w sprawie przesłanki, o której mowa w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 390, dalej powoływanej jako "u.ś.r."), ponieważ z dokumentacji nie wynika, że niepełnosprawność J. K. powstała przed 18 rokiem życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, nie później niż do ukończenia 25 roku życia.

Od powyższej decyzji skarżący wniósł odwołanie, podnosząc, że nie zgadza się z wydanym rozstrzygnięciem oraz wskazując na ciężki stan zdrowia matki i związaną z tym konieczność sprawowania nad nią całodobowej opieki, która uniemożliwia mu podjęcie zatrudnienia.

Po rozpoznaniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze ("SKO") decyzją z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy w pierwszej kolejności wskazał, że w obecnym stanie prawnym organy pomocowe rozpoznając wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego opiekunowi osoby dorosłej, mają obowiązek badać czy wnioskodawca spełnia warunki do przyznania świadczenia określone w art. 17 u.ś.r., jednak z wyłączeniem tej części przepisu, która wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego ("TK") z dnia 23 października 2014 r. została ostatecznie uznana na niekonstytucyjną. Tym samym art. 17 ust. 1b u.ś.r., na którym swoją decyzję oparł organ I instancji, nie powinien mieć w sprawie zastosowania. Niemniej jednak, zdaniem Kolegium skarżący nie jest uprawniony do wnioskowanego świadczenia, ponieważ zakres sprawowanej przez niego opieki nie spełnia wymogów stałej i długoterminowej opieki, o jakiej mowa w art. 17 ust. 1 u.ś.r. – co, jak wskazał organ odwoławczy, wynika z ustaleń poczynionych przez organ I instancji, w tym w szczególności z wywiadu z dnia [...] kwietnia 2023 r., oświadczeń skarżącego, wykazu czynności wykonywanych podczas opieki oraz dokumentacji medycznej i karty oceny stanu pacjenta. SKO podkreśliło przy tym, że ze zgromadzonych w sprawie dowodów wynika, że matka skarżącego mimo niepełnosprawności jest osobą samodzielną, a opieka skarżącego polega na pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego, co zdaniem Kolegium nie powoduje konieczności rezygnacji czy też niepodejmowania zatrudnienia.