Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Gd 604/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.) Sędzia WSA Diana Trzcińska po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 17 maja 2023 r., nr SKO Gd/1150/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 17 maja 2023 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Skarszew z 3 stycznia 2023 r. o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną córką I. D. została wniesiona w następującym stanie sprawy:

Decyzją z 3 stycznia 2023 r. organ I instancji mówił przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego powołując się na brak związku przyczynowo -skutkowego pomiędzy rezygnacją z pracy zarobkowej przez skarżącą lub jej niepodejmowaniem a sprawowaniem przez nią opieki nad córką. W ocenie organu I instancji w sprawie nie zaistniała przesłanka wskazana w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 390). dalej przywoływanej jako u.ś.r.

Rozpoznając wniesione odwołanie organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Skarszew.

Kolegium wskazało, że z akt sprawy wynika, że skarżąca ma aktualnie 43 lata. Zamieszkuje z niepełnosprawną córką I. D. (lat 23), synami –A. i S. oraz mężem – J. D. Mąż pracuje zarobkowo.

W piśmie z 27 grudnia 2022 r. skarżąca podała, że córką zajmuje się od jej urodzenia, a przed wystąpieniem o świadczenie pielęgnacyjne podejmowała się prac dorywczych, aby poprawić sytuację finansową rodziny. Nie posiada dokumentów potwierdzających zatrudnienie. W tym czasie córką opiekowała się matka skarżącej, lecz stan jej zdrowia uległ pogorszeniu i aktualnie nie może już pomagać w opiece. Skarżąca w dniu 2 listopada 2020 r. ukończyła kurs organizowany przez Kociewskie Centrum Integracji Społecznej. W czasie kursu córką zajmowała się matka skarżącej. Aktualnie skarżąca twierdzi, że nie jest w stanie podjąć zatrudnienia nawet w najmniejszym wymiarze czasu pracy z uwagi na konieczność sprawowania długotrwałej i całodobowej opieki. Byłaby skłonna podjąć jakiekolwiek zatrudnienie, gdyby nie konieczność sprawowania opieki nad córką. Przedstawiła umowę zlecenie, z której wynika, że w okresie 3 do dnia 30 listopada 2020 r. zajmowała się pielęgnacją zieleni na terenie jednego z osiedli mieszkaniowych. Z danych Aplikacji Centralnej Rynku Pracy wynika, że była zatrudniona w okresie 15 lipca 2006 r. -3 września 2007 r. Rejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w latach 1999 -2006, 2007-2018. W dniu 11 lipca 2018 r. wniosła o wykreślenie jej z ewidencji bezrobotnych. Podała, że posiada wykształcenie podstawowe. Pod koniec 2020 r. pracowała jako opiekunka osoby starszej. Wskazała, że nie byłaby w stanie znaleźć pracy w godzinach od 7.30 do 14.30, kiedy córka przebywa w Środowiskowym Domu Pomocy Społecznej w Skarszewach.