Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Bd 1140/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek (spr.) Sędziowie sędzia WSA Renata Owczarzak sędzia WSA Grzegorz Saniewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 9 stycznia 2024 r. sprawy ze W. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] czerwca 2023r. nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz W. L. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2023 r. nr [...] Prezydent M. T., po ponownym rozpoznaniu wniosku skarżącego W. L., odmówił przyznania mu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką Z. L.. W uzasadnieniu organ I instancji powołał się na treść art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 390 ze zm., dalej powoływana jako "u.ś.r."), a następnie wskazał, że skarżący jest uprawniony do otrzymywania renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka oraz renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Przy czym od dnia [...].10.2019 r. wypłata renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy została zawieszona z uwagi na wyższą kwotę renty rodzinnej, jednak - jak podkreślił organ – uprawnienie skarżącego do niej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie wygasło. W związku z tym organ stwierdził, że skarżący jest uprawniony do renty rodzinnej w zbiegu z innym świadczeniem emerytalno-rentowym, co stanowiło podstawę wydania decyzji odmownej.

Od powyższej decyzji skarżący wniósł odwołanie, wskazując w nim na naruszenie art. 77 § 1 w zw. z art. 9 Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.) poprzez niezebranie pełnego materiału dowodowego w sprawie, które wynikało z naruszenia prawa materialnego, tzn. niewezwania strony do zawieszenia przysługującego jej prawa do renty mimo spełnienia pozostałych przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oraz niezapewnienia strony o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego po zawieszeniu przez nią prawa do renty. Wniósł ponadto o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego poprzez wezwanie skarżącego do wyboru świadczenia, które chce pobierać, a w przypadku wyboru świadczenia pielęgnacyjnego dodatkowo o przedłożenie decyzji zawieszającej wypłatę przysługującego skarżącemu prawa do świadczenia emerytalno-rentowego. W uzasadnieniu odwołania argumentował, że pobierana przez niego renta nie zawiera się w zakresie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., ponieważ przepis ten stanowi jedynie o rencie rodzinnej przyznanej w zbiegu z innym świadczeniem emerytalno-rentowym. Wskazał ponadto, że w art. 3 pkt 5 u.ś.r. nie została wymieniona renta rodzinna, zatem wprost z zestawienia ww. przepisów wynika, że renta rodzinna nieprzyznana w zbiegu z innym świadczeniem emerytalno-rentowym nie stanowi negatywnej przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wobec tego, w jego ocenie, w okolicznościach sprawy winna mu być udzielona informacja o możliwości zawieszenia prawa do renty oraz o spełnieniu pozostałych przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, co umożliwiłoby mu wybranie świadczenia pielęgnacyjnego jako korzystniejszego.