Wyrok SA w Warszawie z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. II AKa 164/16

Dnia 6 lipca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Jerzy Leder

Sędziowie: SA – Maria Mrozik – Sztykiel

SA – Dorota Tyrała (spr.)

przy udziale prokuratora Marka Deczkowskiego

oraz oskarżyciela posiłkowego: (...) Sp. z o.o. (...)w O.

po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r.

sprawy: P. A. (1), syna M. i H. z d. N.

urodz. (...) w W.

oskarżonego z art. 284§2 k.k. w zb. z art. 271§3 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 30 grudnia 2015 r., sygn. akt VIII K 212/14

I. utrzymuje w mocy wyrok w zaskarżonej części wobec oskarżonego P. A. (1);

II. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600,00 (sześćset) złotych tytułem opłaty oraz obciąża go pozostałymi kosztami za postępowanie odwoławcze.

Uzasadnienie

P. A. (1) został oskarżony o to, że:

I. w okresie od 07.03.2007 r. do 20.02.2013 roku w O. gmina O. województwo (...), działając czynem ciągłym pełniąc funkcję głównego księgowego firmy (...) sp. z o.o. przywłaszczył sobie powierzone mu mienie w łącznej kwocie 12.499.486,59 zł na szkodę tej spółki, w ten sposób, że bez podstawy prawnej i bez zgody zarządu pokrzywdzonej firmy z kont firmowych E. (...) przelał w tym okresie opisaną powyżej kwotę pieniędzy na konta których był właścicielem, współwłaścicielem z M. S. (1) lub na konta osób trzecich, poświadczając przy tym nieprawdę w tytułach 267 przelewów (opisanych szczegółowo w akcie oskarżenia) w ten sposób, że wskazał iż istniała podstawa faktyczna i prawna do dokonywania tych operacji finansowych, podczas gdy faktycznie jej nie było, tj. o czyn z art. 284§2 k.k. w zb. z art. 271§3 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. – vide akt oskarżenia

II. w okresie od 1 stycznia 2007 roku do 31.12.2012 roku w O. gmina O. województwo (...), działając czynem ciągłym pełniąc funkcję głównego księgowego firmy (...) sp. z o.o. wbrew przepisom art. 10 oraz 24 ust. 2 ustawy o rachunkowości prowadził księgi rachunkowe firmy (...) sp. z o.o. podając w nich nierzetelne dane, z uwagi na fakt, iż nie stworzył polityki rachunkowości spełniającej wymogi określone w art. 10 ustawy, dopuszczał się księgowania niezgodnego z rzeczywistością kosztu własnego sprzedanych naczep, dopuszczał się księgowania, które nie odpowiadało ich treści ekonomicznej w odniesieniu do poleceń księgowania powiązanych z wypłatami realizowanymi w celu wyprowadzenia pieniędzy ze spółki, zaniechał księgowania niektórych operacji gospodarczych, w szczególności przelewów wewnętrznych związanych z zasileniem konta Z. (...) oraz konta wynagrodzeń, dopuszczał się księgowania operacji gospodarczych w kwotach nie odpowiadających stanowi faktycznemu oraz nieterminowo prowadził księgi rachunkowe, a nadto sporządzał sprawozdania finansowe niezgodne z treścią art. 45 ustawy o rachunkowości podając w tych sprawozdaniach nierzetelne dane z uwagi na fakt, iż w E. nie stworzył ustalonej polityki rachunkowości, przedstawiał nierzetelnie sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy firmy, a także zdarzenia, w tym operacje gospodarcze ujmował w księgach rachunkowych i wykazywał w sprawozdaniu finansowym niezgodnie z ich treścią ekonomiczną, tj. o czyn z art.77 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.