Wyrok SN z dnia 17 czerwca 2021 r., sygn. V CSKP 88/21

Zważywszy na obligacyjny charakter wynagrodzenia za bezumowne korzystanie, zniweczenie skutków postanowień umownych w kwestii wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości, z chwilą wejścia w życie art. 39b u.g.n.r., musiałoby wynikać z wyraźnego zastrzeżenia normatywnego wyrażającego się zwrotem: „przeciwne postanowienie umowy jest nieważne”. Należy podkreślić, że ustalona umownie wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości odbiegała na korzyść Skarbu Państwa od rynkowych stawek czynszowych, a zatem interes majątkowy Skarbu Państwa został właściwie zabezpieczony. W konsekwencji reguły zawarte w art. 39b u.g.n.r. nie mają zastosowanie do sytuacji, gdy przed jego wprowadzeniem strony uregulowały umownie wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z  nieruchomości.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Paweł Grzegorczyk

‎SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa K. w W. przeciwko D.W. o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 czerwca 2021 r., ‎skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt II Ca (…),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację pozwanego D.W. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 29 lipca 2014 r. zasądzającego na rzecz poprzednika prawnego powoda K. kwotę 71 660,15 zł z ustawowymi odsetkami.