Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok SN z dnia 16 września 2021 r., sygn. II PSKP 46/21

Zamiar ewentualny, uzasadniający umyślność z art. 122 k.p., polega na obejmowaniu świadomością następstw swego działania i godzeniu się na ich wystąpienie. Należy jednak podkreślić, że umyślność konweniuje z wyrządzeniem szkody, a nie z naruszeniem obowiązków. Dlatego umyślne niedopełnienie powinności pracowniczych nie zawsze jest jednoznaczne z umyślnym wyrządzeniem szkody pracodawcy. Zamiar pracownika, stanowiący probierz odpowiedzialności materialnej, musi być ukierunkowany na wyrządzenie szkody. Dopiero wówczas pracownik ponosi odpowiedzialność bez ograniczeń na podstawie przepisu art. 122 k.p. Kilkukrotne zwracanie pracownikowi uwagi na nienależyte wykonywanie obowiązków nie świadczy jeszcze, że wyrządził on szkodę umyślnie, działając z zamiarem bezpośrednim bądź nawet ewentualnym. Zapatrywanie to jest konsekwencją przyjęcia, że zamiar bezpośredni albo ewentualny koresponduje z wyrządzeniem szkody, a nie obowiązkami pracowniczymi. Umyślność w formie zamiaru ewentualnego należy najczęściej łączyć z takim zachowaniem się pracownika, kiedy dąży on do jakiegoś innego celu niż wyrządzenie szkody pracodawcy, lecz zdaje sobie sprawę, że może tym samym spowodować uszczerbek w jego mieniu i fakt ten aprobuje. Od okoliczności każdej konkretnej sprawy zależy wynik oceny zachowania się pracownika i jego świadomości co do możliwości spowodowania szkody oraz godzenia się przez niego z taką ewentualnością.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Jolanta Frańczak

‎SSN Romualda Spyt

w sprawie z powództwa Szpitala Specjalistycznego w K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. przeciwko A. S. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 września 2021 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 27 marca 2019 r., sygn. akt III APa (…),

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 podpunkt a) i b) oraz w punkcie 3 i 4 i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00