Wyrok SN z dnia 6 października 1998 r. sygn. I PKN 378/98

Sąd pracy nie może oddalić powództwa o odszkodowanie z tytułu pracowniczej odpowiedzialności materialnej w razie uznania, że zachowanie pracownika nie miało znamion winy umyślnej (art. 122 KP), bez oceny tego zachowania w świetle kryteriów winy nieumyślnej (art. 114 KP).

Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 października 1998 r. sprawy z powództwa Towarzystwa Innowacyjno-Gospodarczego „I.” Spółki Akcyjnej w W. przeciwko Zygmuntowi K. i Helenie G. o odszkodowanie, na skutek kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 25 lutego 1998 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi-Sąd Pracy wyrokiem z dnia 21 marca 1997 r. [...] oddalił powództwo Towarzystwa Innowacyjno-Gospodarczego „I.” S.A. w W. przeciwko Zygmuntowi K. i Helenie G. o zapłatę 5.800 zł. W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy powołał się na ustalenie następującego stanu faktycznego.

Zarząd Spółki Akcyjnej „I.” uchwałą z marca 1990 r. utworzył Agencję Wydawniczą, powołując od 1 czerwca tego roku Zygmunta K. na stanowisko jej dyrektora -redaktora naczelnego, a Helenę G. na stanowisko głównej księgowej. Z dokumentu pod nazwą „Zakres uprawnień, obowiązków i odpowiedzialności dyrektora Agencji Wydawniczej” wynika między innymi, że kierował on całokształtem jej działalności zgodnie z zasadą jednoosobowego kierownictwa i reprezentował Agencję na zewnątrz.