Wyrok SN z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. II USKP 43/21

Podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej nawet w zaawansowanej ciąży nie stanowi przeszkody do podlegania ubezpieczeniom społecznym w aspekcie wykonywania tej działalności w sposób ciągły w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zamiaru ciągłego prowadzenia działalności gospodarczej nie podważa przewidywanie jej zawieszenia ze względu na ciążę, urodzenie dziecka albo konieczność opieki nad dzieckiem. Braku podstawowej cechy ciągłości działalności gospodarczej można dopatrzeć się natomiast w przypadku, gdy od początku wysoce wątpliwe będzie rozpoczęcie i prowadzenie działalności przez dłuższy czas, a tę wątpliwość można wywieść z różnych okoliczności faktycznych, np. stanu zdrowia osoby zgłaszającej się do ubezpieczenia społecznego, a przede wszystkim jej świadomości co do braku możliwości prowadzenia tej działalności albo braku woli dalszego jej prowadzenia po ziszczeniu się ryzyka ubezpieczeniowego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z wniosku M. K. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z. ‎o podleganie ubezpieczeniom społecznym, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 kwietnia 2021 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 4 października 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz M. K. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z dnia 16 maja 2017 r. zmienił zaskarżoną przez odwołującą się M. N. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 23 września 2016 r. w ten sposób, że stwierdził, iż odwołująca się podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od dnia 1 września 2015 r. (pkt 1) oraz zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującej się kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt 2).