Wyrok SN z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II UK 248/18

Niezdolność do pracy to będący skutkiem choroby stan organizmu odbiegający od stanu zapewniającego mu normalne funkcjonowanie, powodujący czasową niemożność wykonywania dotychczasowej pracy, to znaczy pracy wykonywanej przed zachorowaniem.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski

‎SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku M. M. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S. o świadczenie rehabilitacyjne, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 30 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 8 grudnia 2017 r., sygn. akt V Ua (…),

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od Sądu Okręgowego w S. na rzecz radcy prawnego M. J. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 17 maja 2013 r., którą odmówiono mu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy.

Sąd Rejonowy w S. wyrokiem z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt V U (…), oddalił odwołanie ubezpieczonego. Sąd ustalił, że ubezpieczony ma 22 lata, ostatnio wykonywał pracę magazyniera. W dniu 11 września 2012 r. doznał w pracy urazu lewego nadgarstka. Wówczas rozpoznano skręcenie nadgarstka lewego. Był leczony z tego powodu zachowawczo. W okresie od 12 września 2012 r. do 12 marca 2013 r. pobierał zasiłek chorobowy w związku z wypadkiem przy pracy. Orzeczeniem z dnia 11 kwietnia 2013 r. lekarz orzecznik ZUS orzekł, że brak jest okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Po wniesieniu przez niego sprzeciwu komisja lekarska ZUS orzekła, iż brak jest okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Decyzją z dnia 17 maja 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z wypadkiem przy pracy. Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego lekarza z zakresu ortopedii. Biegły rozpoznał u ubezpieczonego stan po skręceniu nadgarstka lewego z naderwaniem więzadła księżycowo-łódeczkowatego bez niestabilności w stawach nadgarstka. Zdaniem biegłego, powyższe zmiany chorobowe czynią ubezpieczonego zdolnym do pracy po 12 marca 2013 r. Ubezpieczony wniósł zarzuty do opinii, twierdząc, że w dniu 22 lipca 2013 r. stanął na komisji lekarskiej w Powiatowym Zespole do spraw Orzekania o Niepełnosprawności, gdzie zakwalifikowano go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do 30 września 2014 r. Nadto lekarz, u którego leczy się w G., zlecił mu blokady ze sterydów i dalszą rehabilitację. Ubezpieczony wniósł o powołanie innego biegłego specjalisty z dziedziny chirurgii dłoni. W związku z zarzutami ubezpieczonego, Sąd dopuścił opinię innego biegłego z dziedziny ortopedii. Biegły specjalista ortopedii i traumatologii zaopiniował, że badaniem ortopedycznym stwierdził pełny zakres ruchów w ręce lewej. Badany jest praworęczny. Nie stwierdził zaników mięśniowych, przykurczów stawów czy ograniczenia ruchomości. Biegły również wskazał, że ubezpieczony z dniem 12 marca 2013 r. odzyskał zdolność do pracy. Sąd Rejonowy, opierając się na treści opinii biegłych sądowych, stwierdził, że stan zdrowia ubezpieczonego nie uzasadniał przyznania mu świadczenia rehabilitacyjnego i oddalił odwołanie.